⛱️ Chemia Matura Rozszerzona Zakres Materiału

Kompleksowy kurs wideo Matura z chemii rozszerzonej ➤ Chcesz dostać się na uczelnię medyczną? ➤ Wysoki wynik na maturze z chemii jest niezwykle ważny dla Twoich planów? ➤ Potrzebujesz nowoczesnych metod, dzięki którym bardzo dobrze zrozumiesz chemię? Wspieramy Cię w nauce Szukasz doświadczonego i skutecznego nauczyciela, który pokaże Ci, jak zdać bardzo dobrze maturę z chemii rozszerzonej? Nie chcesz tracić czasu na dojazd na korepetycje? Jesteś we właściwym miejscu. Kompleksowy kurs wideo przygotowujący do MATURY Z CHEMII ROZSZERZONEJ prowadzi Joanna Zapolnik, która: ukończyła chemię na Uniwersytecie Warszawskim, ma wieloletnie doświadczenie i ukończone studia podyplomowe stworzyła autorski program nauczania „Z chemią w XXI wiek” współtworzyła program nauczania „Chemi@”, którego założeniem jest połączenie chemii z angielskim i elementami informatyki (ważne dla telemedycyny!) wciąż cieszy się, jeśli znajdzie się zadanie, którego jeszcze nie widziała (jednak trudno o takie). Kompleksowy kurs maturalny z chemii na poziomie rozszerzonym poprowadzimy w taki sposób, abyś zdał egzamin tak dobrze, żeby zrealizować plan o wymarzonym kierunku studiów. Bez niepotrzebnych wiadomości, nudnej i żmudnej teorii, tzw. lania wody i materiału wykraczającego poza zakres matury. Samo mięso, na podstawie 594 zadań. Kurs składa się z 50 lekcji i trwa ponad 51 godzin, do których możesz wracać. To coś więcej niż standardowa lekcja. To dostęp do dobrego korepetytora przez 24 godziny na dobę i 7 dni w tygodniu. Uczysz się wtedy, gdy najlepiej przyswajasz wiedzę, nawet w środku nocy. Brzmi zachęcająco? Zobacz przykładowe lekcje: Kliknij w obraz aby powiększyć Ten kurs jest dla Ciebie, jeśli: N chcesz być lekarzem lub ukończyć inny kierunek medyczny N wiążesz swoją przyszłość z chemią w dużych, prężnych przedsiębiorstwach N masz pomysł na siebie, który bez chemii się nie powiedzie N chcesz podejść do matury z chemii rozszerzonej z dużą pewnością siebie Co zawiera kurs? 951 godzin lekcji wideo 9594 zadania domowe 9omówienie wszystkich zagadnień maturalnych — nie mniej, nie więcej 9logiczny podział materiału, który czyni naukę szybszą i efektywniejszą 9dostęp na 365 dni na platformie VOD 910-dniową gwarancję satysfakcji uczniów korzysta z akademii maturalnej Czego potrzebujesz, by zacząć kurs? Wystarczy internet i telefon. Dla wygody przyda się układ okresowy i kalkulator lub po prostu laptop czy tablet. Chcesz znać szczegółowy plan kursu? Poznaj opinie maturzystów, którzy już uczyli się z nami „Zdecydowałem się na maturę z chemii z braku laku. Szalona i nieprzemyślana decyzja 🙈🙈🙈 Teraz już tego nie odkręcę, a trochę wstyd mieć wynik np. 10% :/ Kupiłem kurs przygotowujący do matury jednak nie sądziłem że to cokolwiek mi da. Jestem mile zaskoczony i dodatkowo okazuje się że nie ten przedmiot nie taki straszny, jeśli ktoś dobrze tłumaczy i przekazuje wiedze 👏 Mam nadzieję na nieco lepszy wynik niż ten spodziewany przed kilkoma tygodniami.” Patryk, Nowogard„Dziękuję Wam, ratujecie mi oceny i życie! Miło się słucha osoby, która lubi co robi. W końcu zrozumiałam o co chodzi z tą rozprawką i liczę że zdam. Oby 30%, trzymajcie kciuki!” Aleksandra, Nowy Targ„Kupiłam kurs synowi, który w tym roku ma maturę. Na początku podchodziłam do tego sceptycznie, natomiast synowi od razu się spodobało i od tygodnia uczy się dużo chętniej niż normalnie.” Jolanta, mama maturzysty „Mega powtórka! Nie wierzę, że ktoś jest w stanie nadrobić 3 lata w kilka dni, ale kurs maturalny jako powtórka przez samą maturką, poukładanie sobie w głowie jeszcze raz, przypomnienie itd. to idealny materiał i przekazany w fajny sposób 🙂 Polecam. Szczególnie tym, którzy myślą o studiowaniu kierunku, na którym również będzie chemia. Myślę, że taki intensywny kurs zrobiony teraz pomoże również odnaleźć się na studiach za kilka miesięcy i jakoś z tą naszą chemią sobie radzić :))))” Olka, Rybnik„Jak dla mnie bomba 😂 Jako ogromny leń zbierałam się do wykupienia korków z chemii długie miesiące, bo naprawdę ich potrzebuję 😂😂😂 Mama znalazła mi ten kurs. Teraz oglądam sobie leżąc w łóżku, głównie w nocy, bo w dzień śpię do późna (Korona time 😎) Czuję, że dzięki tym filmikom edukacyjnym jakoś przetrwam ten czerwiec i wynik będzie okej.” Patrycja, Gniewkowo Odbierz dostęp do kursu i zdaj chemię rozszerzoną tak dobrze, że wszyscy będą Ci zazdrościć! Chemia rozszerzona Pełny kurs PLN449 pełna podstawa programowa CKE51 godzin lekcji video594 zadania domowenatychmiastowy dostępna każdym urządzeniu z internetem10-dniowa gwarancja satysfakcji Jesteśmy pewni jakości naszych kursów, dlatego dajemy ci 10 dni pełnej Gwarancji Satysfakcji. Jeśli w tym czasie nasz kurs nie spełni Twoich oczekiwań, pieniądze wrócą do Ciebie, bez pytań. Wystarczy, że napiszesz krótkiego maila na adres: biuro@ a my zajmiemy się resztą, bez zbędnych procedur. Chcemy dać Ci najlepsze przygotowanie do matury ze świetnym nauczycielem, a nasi są po prostu najlepsi. Zobacz odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania: Jakich wyników na maturze mogę spodziewać się po rzetelnej pracy z Akademią? Kursy zostały opracowane tak, aby na egzaminach nic nie miało prawa Cię zaskoczyć. Osiągniesz satysfakcjonujący wynik na maturze, jeśli będziesz pracować zgodnie z poleceniami i wskazówkami autorki oraz samodzielnie rozwiążesz zadania domowe. My dajemy Ci wędkę – od Ciebie zależy jaki zrobisz z niej użytek. Czy dostanę lekcje mailem? Absolutnie nie. Maile często gubią się w stercie reklam lub lądują w SPAMie. Nie chcemy dodatkowo obciążać Twojej skrzynki, a w trosce o to, abyś żadnej lekcji nie stracił(a), przygotowaliśmy dla Ciebie platformę kursową online. Co jeśli przegapię jakąś lekcję? Największą zaletą platformy kursowej jest fakt, że nic nie przegapisz. Chcesz spotkać się ze znajomymi? Coś Ci wypadło lub źle się czujesz? Żaden problem! Wszystkie materiały czekają na Ciebie na platformie, a Ty przerabiasz je wtedy kiedy masz czas! Kurs przez internet, czyli korepetycje typu Skype? Nie, nasza platforma oferuje Ci o wiele więcej! Korepetycje przez video chat przerabiasz raz i tracisz. Zostaje Ci tylko to, co zanotowałeś lub zapamiętałeś. Musisz też umawiać się na konkretny dzień i godzinę, nie zawsze wtedy, gdy Ci pasuje. Na platformie kursowej czekają na Ciebie nagrane lekcje, które możesz odtwarzać bez limitu. I mówimy tu o prawdziwym NO LIMIT – oglądaj dowolną liczbę razy, na jakim chcesz urządzeniu z internetem, w dowolnym miejscu na świecie. A to wszystko przez 365 dni od zakupu. Brzmi nieźle, prawda? Co to jest ta platforma? Czy potrzebuje do tego specjalnych programów? W zupełności wystarczy Ci komputer lub smartfon z dostępem do internetu. Platforma to po prostu dedykowana Tobie strona internetowa, na której umieściliśmy wszystkie lekcje i materiały z kursu. Nic Ci się nie zawieruszy, bo wszystko masz w jednym miejscu. Do przerobionych lekcji możesz wracać dowolną ilość razy i o dowolnej porze. Dzięki temu masz pewność, że nic ci nie umknie, a tempo nauki dopasujesz do siebie. Czy od razu dostaję dostęp do wszystkich materiałów z kursu? Tak, od razu po dokonaniu płatności otrzymasz maila z danymi do logowania na platformie. Na niej znajdują się wszystkie materiału z kursu. Pamiętaj tylko by podać dobry mail przy rejestracji. Na jak długo dostaję dostęp do platformy kursowej? Każdy uczeń Akademii dostaje dostęp na 365 dni od daty zakupu. Czy cena może się zmienić? Tak. Cena jest kształtowana przez zainteresowanie oraz informacje zwrotne uzyskane od osób, które ukończą cały kurs. Jak mogę dokonać płatności? Zapłać wygodnie przez system płatności PayU, który zapewnia bezpieczeństwo transakcji. Masz do wyboru płatność BLIK-iem, szybkim przelewem lub kartą.

Matura 2024 - CHEMIA. Matura 2024 - MATEMATYKA. Strona główna; Zadania przedmaturalne Zakres rozszerzony. Piotr Kosztołowicz Dorota Kosztołowicz . 27,50 zł

MATURA Z CHEMII rozszerzona 2022: ARKUSZ CKE + ODPOWIEDZI Anna Kaczmarz MATURA CHEMIA rozszerzona 2022. W poniedziałek 16 maja odbyła się matura z chemii na poziomie rozszerzonym. Mamy już arkusz zadań. Odpowiedzi i rozwiązania zadań matury z chemii 2022 udostępniamy dzięki uprzejmości nauczycieli akademickich Wydziału Chemii UJ. Matura z chemii 2022 - arkusz zadań oraz odpowiedzi na naszym serwisie! Spis treściMatura z chemii 2022: pierwsze komentarzeMatura z chemii 2022. Najważniejsze informacjeJak wygląda matura z chemii?Matura rozszerzona z chemii 2022. Co pojawi się na egzaminie?Matura z chemii 2022. Szczegółowe wymagania egzaminacyjneMatura rozszerzona z chemii 2022. Ograniczony zakres materiałuMatura z chemii. Arkusze z ostatnich latCo zabrać ze sobą na maturę? Arkusz maturalny rozwiązali dla Was dobrze znani z akcji Matura Próbna z Wydziałem Chemii UJ i Dziennikiem Polskim, a także z profilu Facebookowego Ostatni Dzwonek Przed Maturą - warsztaty maturalne Wydziału Chemii UJ - dr Karol Dudek-Różycki, Dr Michał Płotek oraz dr Tomasz Wichur. Matura z chemii 2022: pierwsze komentarzeW sieci znajdziemy już pierwsze komentarze dotyczące tegorocznej matury z chemii na poziomie rozszerzonym:Matura z chemii 2022. Najważniejsze informacjeDo matury z chemii na poziomie rozszerzonym uczniowie przystąpili 16 maja (poniedziałek) o godzinie 9:00. Na rozwiązanie zadań uczniowie mieli 180 minut, czyli równe 3 godziny. Dla tego przedmiotu nie określono progu zaliczenia, co oznacza, że wynik egzaminu nie ma wpływu na zdanie matury. Jak wygląda matura z chemii?Egzamin dojrzałości z chemii składa się z ponad 30 zadań (rok temu było ich 36). Polegają one na uzupełnianiu tabel odpowiednimi nazwami pierwiastków, uzupełnianiu schematów, wybieraniu jednej lub kilku poprawnych odpowiedzi spośród podanych w zadaniu, omówieniu, opisaniu i uzasadnieniu różnego rodzaju reakcji chemicznych, obliczaniu wartości stężeniowej stałej równowagi, uzupełnianiu zdań czy napisaniu równań opisanych w informacji przemian. Pojawiają się także zadania typu prawda/fałsz. Maksymalna ilość punktów do zdobycia wynosi rozszerzona z chemii 2022. Co pojawi się na egzaminie?Przygotowując się do matury z chemii warto powtórzyć sobie tak zwane "pewniaki". Są to tematy, które bardzo często pojawiają się na egzaminach, więc prawdopodobnie pojawią się i tym razem. Należą do nich:reakcje chemiczne gazy kwasy i zasady sole metale związki chemiczne w żywieniu wiązania chemiczne roztwory węglowodory Na szczegółowe przecieki nie warto liczyć. Przypomnijmy, że w przypadku, gdy treść któregokolwiek z zadań zostanie upubliczniona, Centralna Komisja Egzaminacyjna może zmienić jego formułę bądź całkowicie unieważnić cały egzamin. Matura z chemii 2022. Szczegółowe wymagania egzaminacyjnePromki na markę House!Materiały promocyjne partnera Matura rozszerzona z chemii 2022. Ograniczony zakres materiałuZe względu na wciąż trwającą pandemię oraz długą naukę zdalną egzamin z chemii rozszerzonej 2022 nie będzie zawierał zagadnień takich jak mechanizmu tworzenia wiązania jonowego opisywanie sposobów rozdzielenia roztworów właściwych doświadczenia pozwalające rozdzielić mieszaninę niejednorodną przedstawianie i uzasadnianie zmiany mocy kwasów fluorowcowodorowych zapisywanie równania reakcji otrzymywania tlenków pierwiastków o liczbach atomowych od 1 do 30 opisywanie typowych właściwości chemicznych tlenków pierwiastków o liczbach atomowych od 1 do 30, w tym zachowanie wobec wody, kwasów i zasad założenia teorii strukturalnej budowy związków organicznych równania reakcji utleniania alkoholu pierwszo- i drugorzędowego metody otrzymywania, właściwości i zastosowania aldehydów i ketonów budowa tłuszczów stałych i ciekłych oraz ich właściwości i zastosowanie Matura z chemii. Arkusze z ostatnich latPoniżej przedstawiamy arkusze egzaminacyjne z ostatnich lat. Pomogą one zaznajomić się z formą egzaminu, jak również przećwiczyć często pojawiające się typy zadań, zagadnienia oraz tematy. Aby je otworzyć, wystarczy kliknąć w zamieszczone zabrać ze sobą na maturę? Na maturę konieczne będzie zabranie legitymacji oraz dowodu osobistego, na podstawie których będziemy mogli wejść do sali egzaminacyjnej. Dodatkowo należy mieć przy sobie czarny długopis oraz ołówek (pamiętając, że miejsca na arkuszu uzupełnione ołówkiem nie będą brane pod uwagę), linijkę i kalkulator prosty. Można zabrać także wodę w butelce bez etykiety oraz chusteczki. Nieraz egzaminatorzy proszą, aby były one bez opakowania. Nie wolno jednak mieć przy sobie innych napojów niż woda, jedzenia, telefonu komórkowego, zegarka elektronicznego oraz różnego rodzaju talizmanów szczęścia bądź figurek, np. słonika, na biurku.

^{Aby stworzyć skuteczny plan nauki do matury z chemii, musimy wziąć pod uwagę kilka istotnych czynników. W tym celu możemy skorzystać z prostej metody o nazwie UNIPLAN. Metoda ta polega na ocenie planu działania pod względem 4 aspektów: zakresu pracy, jakości pracy, posiadanych zasobów oraz terminu realizacji.}

Podstawa programowa przedmiotu chemia4-letnie liceum ogólnokształcące oraz 5-letnie technikum⇑Zakres podstawowyTreści nauczania - wymagania szczegółowe⇑I. Atomy, cząsteczki i stechiometria stosuje pojęcie mola i liczby Avogadra;2) odczytuje w układzie okresowym masy atomowe pierwiastków i na ich podstawie oblicza masę molową związków chemicznych (nieorganicznych i organicznych) o podanych wzorach lub nazwach;3) dokonuje interpretacji jakościowej i ilościowej równania reakcji w ujęciu molowym, masowym i objętościowym (dla gazów);4) ustala wzór empiryczny i rzeczywisty związku chemicznego (nieorganicznego i organicznego) na podstawie jego składu (wyrażonego np. w procentach masowych) i masy molowej;5) wykonuje obliczenia dotyczące: liczby moli oraz mas substratów i produktów (stechiometria wzorów i równań chemicznych), objętości gazów w warunkach normalnych, po zmieszaniu substratów w stosunku stechiometrycznym.⇑II. Budowa atomu a układ okresowy stosuje pojęcia: powłoka, podpowłoka; pisze konfiguracje elektronowe atomów pierwiastków do Z=20 i jonów o podanym ładunku, uwzględniając przynależność elektronów do podpowłok (zapisy konfiguracji: pełne, skrócone);2) określa przynależność pierwiastków do bloków konfiguracyjnych: s, p układu okresowego na podstawie konfiguracji elektronowej;3) wskazuje związek między budową elektronową atomu a położeniem pierwiastka w układzie okresowym i jego właściwościami fizycznymi (np. promieniem atomowym, energią jonizacji) i chemicznymi.⇑III. Wiązania chemiczne. Oddziaływania określa rodzaj wiązania (jonowe, kowalencyjne (atomowe) niespolaryzowane, kowalencyjne (atomowe) spolaryzowane, donorowo-akceptorowe (koordynacyjne)) na podstawie elektroujemności oraz liczby elektronów walencyjnych atomów łączących się pierwiastków;2) ilustruje graficznie oraz opisuje powstawanie wiązań kowalencyjnych i jonowych; pisze wzory elektronowe typowych cząsteczek związków kowalencyjnych i jonów złożonych, z uwzględnieniem wiązań koordynacyjnych;3) określa typ wiązania (σ i π) w cząsteczkach związków nieorganicznych i organicznych;4) opisuje i przewiduje wpływ rodzaju wiązania (jonowe, kowalencyjne, metaliczne), oddziaływań międzycząsteczkowych (siły van der Waalsa, wiązania wodorowe) na właściwości fizyczne substancji nieorganicznych i organicznych; wskazuje te cząsteczki i fragmenty cząsteczek, które są polarne, oraz te, które są niepolarne;5) wnioskuje o rodzaju wiązania na podstawie obserwowanych właściwości substancji;6) porównuje właściwości fizyczne substancji tworzących kryształy jonowe, kowalencyjne, molekularne oraz metaliczne;7) wyjaśnia pojęcie alotropii pierwiastków; na podstawie znajomości budowy diamentu, grafitu, grafenu i fullerenów tłumaczy ich właściwości i zastosowania.⇑IV. Kinetyka i statyka chemiczna. Energetyka reakcji definiuje szybkość reakcji (jako zmianę stężenia reagenta w czasie);2) przewiduje wpływ: stężenia (ciśnienia) substratów, obecności katalizatora, stopnia rozdrobnienia substratów i temperatury na szybkość reakcji; projektuje i przeprowadza odpowiednie doświadczenia;3) stosuje pojęcia: egzoenergetyczny, endoenergetyczny, energia aktywacji do opisu efektów energetycznych przemian; zaznacza wartość energii aktywacji na schemacie ilustrującym zmiany energii w reakcji egzo- i endoenergetycznej;4) porównuje wartość energii aktywacji przebiegającej z udziałem i bez udziału katalizatora;5) opisuje różnice między układem otwartym, zamkniętym i izolowanym;6) stosuje pojęcie entalpii; interpretuje zapis ΔH 0; określa efekt energetyczny reakcji chemicznej na podstawie wartości entalpii.⇑V. rozróżnia układy homogeniczne i heterogeniczne; wymienia różnice we właściwościach roztworów właściwych, koloidów i zawiesin;2) wykonuje obliczenia związane z przygotowaniem, rozcieńczaniem i zatężaniem roztworów z zastosowaniem pojęć: stężenie procentowe i molowe oraz rozpuszczalność;3) projektuje i przeprowadza doświadczenie pozwalające otrzymać roztwór o zadanym stężeniu procentowym lub molowym;4) opisuje sposoby rozdzielenia roztworów właściwych (ciał stałych w cieczach, cieczy w cieczach) na składniki ( ekstrakcja, chromatografia);5) projektuje i przeprowadza doświadczenie pozwalające rozdzielić mieszaninę niejednorodną (ciał stałych w cieczach) na składniki.⇑VI. Reakcje w roztworach pisze równania dysocjacji elektrolitycznej związków nieorganicznych i organicznych z uwzględnieniem dysocjacji stopniowej;2) stosuje termin stopień dysocjacji dla ilościowego opisu zjawiska dysocjacji elektrolitycznej;3) interpretuje wartości pH w ujęciu jakościowym i ilościowym (np. związek między wartością pH a stężeniem jonów wodorowych);4) uzasadnia przyczynę kwasowego odczynu wodnych roztworów kwasów, zasadowego odczynu wodnych roztworów niektórych wodorotlenków (zasad) i amoniaku oraz odczynu niektórych wodnych roztworów soli; pisze odpowiednie równania reakcji;5) pisze równania reakcji: zobojętniania, wytrącania osadów i wybranych soli z wodą w formie jonowej pełnej i skróconej.⇑VII. Systematyka związków na podstawie wzoru sumarycznego, opisu budowy lub właściwości fizykochemicznych klasyfikuje dany związek chemiczny do: tlenków, wodorków, wodorotlenków, kwasów, soli (w tym wodoro- i hydroksosoli, hydratów);2) na podstawie wzoru sumarycznego związku nieorganicznego pisze jego nazwę, na podstawie nazwy pisze jego wzór sumaryczny;3) pisze równania reakcji otrzymywania tlenków pierwiastków o liczbach atomowych od 1 do 30 (synteza pierwiastków z tlenem, rozkład soli, np. CaCO3, i wodorotlenków, np. Cu(OH)2);4) opisuje typowe właściwości chemiczne tlenków pierwiastków o liczbach atomowych od 1 do 20, w tym zachowanie wobec wody, kwasów i zasad; pisze odpowiednie równania reakcji w formie cząsteczkowej i jonowej;5) klasyfikuje tlenki pierwiastków o liczbach atomowych od 1 do 20 ze względu na ich charakter chemiczny (kwasowy, zasadowy, amfoteryczny i obojętny); wnioskuje o charakterze chemicznym tlenku na podstawie wyników doświadczenia;6) klasyfikuje wodorki ze względu na ich charakter chemiczny (kwasowy, zasadowy i obojętny); wnioskuje o charakterze chemicznym wodorku na podstawie wyników doświadczenia; pisze odpowiednie równania reakcji potwierdzające charakter chemiczny wodorków; opisuje typowe właściwości chemiczne wodorków pierwiastków 17. grupy, w tym ich zachowanie wobec wody i zasad;7) projektuje i przeprowadza doświadczenia pozwalające otrzymać różnymi metodami: wodorotlenki, kwasy i sole; pisze odpowiednie równania reakcji;8) klasyfikuje wodorotlenki ze względu na ich charakter chemiczny (zasadowy, amfoteryczny); wnioskuje o charakterze chemicznym wodorotlenku na podstawie wyników doświadczenia; pisze odpowiednie równania reakcji potwierdzające charakter chemiczny wodorotlenków;9) opisuje typowe właściwości chemiczne kwasów, w tym zachowanie wobec metali, tlenków metali, wodorotlenków i soli kwasów o mniejszej mocy; projektuje i przeprowadza odpowiednie doświadczenia; pisze odpowiednie równania reakcji;10) klasyfikuje poznane kwasy ze względu na ich skład (kwasy tlenowe i beztlenowe), moc i właściwości utleniające;11) przewiduje przebieg reakcji soli z mocnymi kwasami (wypieranie kwasów słabszych, nietrwałych, lotnych) oraz soli z zasadami; pisze odpowiednie równania reakcji.⇑VIII. Reakcje utleniania i stosuje pojęcia: utleniacz, reduktor, utlenianie, redukcja;2) wskazuje utleniacz, reduktor, proces utleniania i redukcji w podanej reakcji;3) oblicza stopnie utlenienia pierwiastków w jonie i cząsteczce związku nieorganicznego i organicznego;4) stosuje zasady bilansu elektronowego - dobiera współczynniki stechiometryczne w schematach reakcji utleniania-redukcji (w formie cząsteczkowej);5) przewiduje przebieg reakcji utleniania-redukcji związków organicznych.⇑IX. stosuje pojęcia: półogniwo, anoda, katoda, ogniwo galwaniczne, klucz elektrolityczny, potencjał standardowy półogniwa, szereg elektrochemiczny, SEM;2) pisze oraz rysuje schemat ogniwa odwracalnego i nieodwracalnego;3) pisze równania reakcji zachodzących na elektrodach (na katodzie i anodzie) ogniwa galwanicznego o danym schemacie;4) oblicza SEM ogniwa galwanicznego na podstawie standardowych potencjałów półogniw, z których jest ono zbudowane;5) opisuje budowę, działanie i zastosowanie współczesnych źródeł prądu stałego (np. akumulator, bateria, ogniwo paliwowe);6) wyjaśnia przebieg korozji elektrochemicznej stali i żeliwa, pisze odpowiednie równania reakcji; opisuje sposoby ochrony metali przed korozją elektrochemiczną.⇑X. Metale, niemetale i ich opisuje podobieństwa we właściwościach pierwiastków w grupach układu okresowego i zmienność właściwości w okresach;2) opisuje podstawowe właściwości fizyczne metali i wyjaśnia je na podstawie znajomości natury wiązania metalicznego;3) opisuje właściwości fizyczne i chemiczne glinu; wyjaśnia, na czym polega pasywacja glinu; tłumaczy znaczenie tego zjawiska w zastosowaniu glinu w technice;4) pisze równania reakcji ilustrujące typowe właściwości chemiczne metali wobec: tlenu (dla Na, Mg, Ca, Al, Zn, Fe, Cu), wody (dla Na, K, Mg, Ca), kwasów nieutleniających (dla Na, K, Ca, Mg, Al, Zn, Fe, Mn, Cr), przewiduje i opisuje słownie przebieg reakcji rozcieńczonych i stężonych roztworów kwasów: azotowego(V) i siarkowego(VI) z Al, Fe, Cu, Ag;5) pisze równania reakcji ilustrujące typowe właściwości chemiczne niemetali, w tym między innymi równania reakcji: wodoru z niemetalami (Cl2, O2, N2, S), chloru, siarki z metalami (Na, K, Mg, Ca, Fe, Cu).⇑XI. Zastosowania wybranych związków bada i opisuje właściwości tlenku krzemu(IV); wymienia odmiany tlenku krzemu(IV) występujące w przyrodzie i wskazuje na ich zastosowania;2) opisuje proces produkcji szkła; jego rodzaje, właściwości i zastosowania;3) opisuje rodzaje skał wapiennych (wapień, marmur, kreda), ich właściwości i zastosowania; projektuje i przeprowadza doświadczenie, którego celem będzie odróżnienie skał wapiennych wśród innych skał i minerałów; pisze odpowiednie równania reakcji;4) opisuje mechanizm zjawiska krasowego i usuwania twardości przemijającej wody; pisze odpowiednie równania reakcji;5) pisze wzory hydratów i soli bezwodnych (CaSO4, (CaSO4)2·H2O i CaSO4·2H2O); podaje ich nazwy mineralogiczne; opisuje różnice we właściwościach hydratów i substancji bezwodnych; przewiduje zachowanie się hydratów podczas ogrzewania i weryfikuje swoje przewidywania doświadczalnie; wymienia zastosowania skał gipsowych; wyjaśnia proces twardnienia zaprawy gipsowej; pisze odpowiednie równanie reakcji;6) podaje przykłady nawozów naturalnych i sztucznych, uzasadnia potrzebę ich stosowania.⇑XII. Wstęp do chemii wyjaśnia i stosuje założenia teorii strukturalnej budowy związków organicznych;2) na podstawie wzoru sumarycznego, półstrukturalnego (grupowego), opisu budowy lub właściwości fizykochemicznych klasyfikuje dany związek chemiczny do: węglowodorów (nasyconych, nienasyconych, aromatycznych), związków jednofunkcyjnych (fluorowcopochodnych, alkoholi i fenoli, aldehydów i ketonów, kwasów karboksylowych, estrów, amin, amidów), związków wielofunkcyjnych (hydroksykwasów, aminokwasów, peptydów, białek, cukrów);3) stosuje pojęcia: homolog, szereg homologiczny, wzór ogólny, izomeria konstytucyjna (szkieletowa, położenia, grup funkcyjnych); rozpoznaje i klasyfikuje izomery;4) rysuje wzory strukturalne i półstrukturalne izomerów konstytucyjnych o podanym wzorze sumarycznym; wśród podanych wzorów węglowodorów i ich pochodnych wskazuje izomery konstytucyjne;5) przedstawia tendencje zmian właściwości fizycznych (np. temperatura topnienia, temperatura wrzenia, rozpuszczalność w wodzie) w szeregach homologicznych;6) wyjaśnia wpływ budowy cząsteczek (kształtu łańcucha węglowego oraz obecności podstawnika lub grupy funkcyjnej) na właściwości związków organicznych;7) klasyfikuje reakcje związków organicznych ze względu na typ procesu (addycja, eliminacja, substytucja, polimeryzacja, kondensacja).⇑XIII. podaje nazwy systematyczne węglowodorów (alkanu, alkenu i alkinu - do 10 atomów węgla w cząsteczce - oraz węglowodorów aromatycznych: benzenu, toluenu, ksylenów) na podstawie wzorów strukturalnych lub półstrukturalnych (grupowych); rysuje wzory węglowodorów na podstawie ich nazw;2) opisuje właściwości chemiczne alkanów na przykładzie reakcji: spalania, substytucji (podstawiania) atomu (lub atomów) wodoru przez atom (lub atomy) chloru przy udziale światła; pisze odpowiednie równania reakcji;3) opisuje właściwości chemiczne alkenów na przykładzie reakcji: spalania, addycji (przyłączania): H2, Cl2, HCl, H2O; polimeryzacji; przewiduje produkty reakcji przyłączenia cząsteczek niesymetrycznych do niesymetrycznych alkenów na podstawie reguły Markownikowa (produkty główne i uboczne); pisze odpowiednie równania reakcji;4) opisuje właściwości chemiczne alkinów na przykładzie reakcji: spalania, addycji (przyłączenia): H2, Cl2, HCl, H2O, trimeryzacji etynu; pisze odpowiednie równania reakcji;5) ustala wzór monomeru, z którego został otrzymany polimer o podanej strukturze; rysuje wzór polimeru powstającego z monomeru o podanym wzorze lub nazwie; pisze odpowiednie równania reakcji;6) klasyfikuje tworzywa sztuczne w zależności od ich właściwości (termoplasty i duroplasty); wskazuje na zagrożenia związane z gazami powstającymi w wyniku spalania się np. PVC;7) opisuje budowę cząsteczki benzenu z uwzględnieniem delokalizacji elektronów; wyjaśnia, dlaczego benzen, w przeciwieństwie do alkenów i alkinów, nie odbarwia wody bromowej ani wodnego roztworu manganianu(VII) potasu;8) opisuje przebieg destylacji ropy naftowej i pirolizy węgla kamiennego; wymienia nazwy produktów tych procesów i ich zastosowania;9) wyjaśnia pojęcie liczby oktanowej (LO) i podaje sposoby zwiększania LO benzyny; tłumaczy, na czym polega kraking oraz reforming i uzasadnia konieczność prowadzenia tych procesów w przemyśle.⇑XIV. Hydroksylowe pochodne węglowodorów - alkohole i na podstawie wzoru lub opisu klasyfikuje substancje do alkoholi lub fenoli;2) na podstawie wzoru strukturalnego lub półstrukturalnego (grupowego) podaje nazwy systematyczne alkoholi i fenoli; na podstawie nazwy systematycznej rysuje wzory strukturalne lub półstrukturalne (grupowe);3) opisuje właściwości chemiczne alkoholi na przykładzie reakcji: spalania, reakcji z HCl, zachowania wobec sodu, utlenienia do związków karbonylowych, eliminacji wody, reakcji z kwasami karboksylowymi; pisze odpowiednie równania reakcji;4) porównuje właściwości fizyczne i chemiczne alkoholi mono- i polihydroksylowych (etanolu (alkoholu etylowego), etano-1,2-diolu (glikolu etylenowego) i propano-1,2,3-triolu (glicerolu)); odróżnia alkohol monohydroksylowy od alkoholu polihydroksylowego; na podstawie obserwacji wyników doświadczenia klasyfikuje alkohol do mono- lub polihydroksylowych;5) opisuje właściwości chemiczne fenolu (benzenolu, hydroksybenzenu) na podstawie reakcji z: sodem, wodorotlenkiem sodu, kwasem azotowym(V); formułuje wniosek dotyczący kwasowego charakteru fenolu; pisze odpowiednie równania reakcji; na podstawie wyników doświadczenia klasyfikuje substancję do alkoholi lub fenoli;6) porównuje metody otrzymywania, właściwości fizyczne i chemiczne oraz zastosowania alkoholi i fenoli.⇑XV. Związki karbonylowe - aldehydy i opisuje podobieństwa i różnice w budowie cząsteczek aldehydów i ketonów (obecność grupy karbonylowej: aldehydowej lub ketonowej); na podstawie wzoru lub opisu klasyfikuje substancję do aldehydów lub ketonów;2) na podstawie wzoru strukturalnego lub półstrukturalnego (grupowego) podaje nazwy systematyczne aldehydów i ketonów; na podstawie nazwy systematycznej rysuje wzory strukturalne lub półstrukturalne (grupowe);3) pisze równania reakcji utleniania metanolu, etanolu, propan-1-olu, propan-2-olu;4) na podstawie wyników doświadczenia klasyfikuje substancję do aldehydów lub ketonów; pisze odpowiednie równania reakcji aldehydu z odczynnikiem Tollensa i odczynnikiem Trommera;5) porównuje metody otrzymywania, właściwości i zastosowania aldehydów i ketonów.⇑XVI. Kwasy wskazuje grupę karboksylową i resztę kwasową we wzorach kwasów karboksylowych (alifatycznych i aromatycznych); na podstawie wzoru strukturalnego lub półstrukturalnego (grupowego) podaje nazwy systematyczne (lub zwyczajowe) kwasów karboksylowych; na podstawie nazwy systematycznej (lub zwyczajowej) rysuje wzory strukturalne lub półstrukturalne (grupowe);2) pisze równania reakcji otrzymywania kwasów karboksylowych (np. z alkoholi lub z aldehydów);3) pisze równania dysocjacji elektrolitycznej rozpuszczalnych w wodzie kwasów karboksylowych i nazywa powstające w tych reakcjach jony;4) opisuje właściwości chemiczne kwasów karboksylowych na podstawie reakcji tworzenia: soli, estrów; pisze odpowiednie równania reakcji; przeprowadza doświadczenia pozwalające otrzymywać sole kwasów karboksylowych (w reakcjach kwasów z: metalami, tlenkami metali, wodorotlenkami metali i solami kwasów o mniejszej mocy);5) opisuje wpływ długości łańcucha węglowego na moc kwasów karboksylowych;6) projektuje i przeprowadza doświadczenie, którego wynik dowiedzie, że dany kwas organiczny jest kwasem słabszym np. od kwasu siarkowego(VI) i mocniejszym np. od kwasu węglowego; na podstawie wyników doświadczenia porównuje moc kwasów;7) projektuje i przeprowadza doświadczenie, którego wynik wykaże podobieństwo we właściwościach chemicznych kwasów nieorganicznych i kwasów karboksylowych;8) wyjaśnia przyczynę zasadowego odczynu wodnych roztworów niektórych soli, np. octanu sodu i mydła; pisze odpowiednie równania reakcji;9) wymienia zastosowania kwasów karboksylowych;10) opisuje budowę oraz występowanie i zastosowania hydroksykwasów (np. kwasu mlekowego i salicylowego).⇑XVII. Estry i opisuje strukturę cząsteczek estrów i wiązania estrowego;2) tworzy nazwy prostych estrów kwasów karboksylowych; rysuje wzory strukturalne i półstrukturalne (grupowe) estrów na podstawie ich nazwy;3) projektuje i przeprowadza reakcje estryfikacji; pisze równania reakcji alkoholi z kwasami karboksylowymi; wskazuje funkcję stężonego H2SO4;4) opisuje właściwości fizyczne estrów;5) wyjaśnia i porównuje przebieg hydrolizy estrów (np. octanu etylu) w środowisku kwasowym (reakcja z wodą w obecności kwasu siarkowego(VI)) oraz w środowisku zasadowym (reakcja z wodorotlenkiem sodu); pisze odpowiednie równania reakcji;6) opisuje budowę tłuszczów stałych i ciekłych (jako estrów glicerolu i długołańcuchowych kwasów tłuszczowych) oraz ich właściwości fizyczne i zastosowania;7) opisuje przebieg procesu utwardzania tłuszczów ciekłych; pisze odpowiednie równanie reakcji;8) opisuje proces zmydlania tłuszczów; pisze odpowiednie równania reakcji;9) wyjaśnia, w jaki sposób z glicerydów otrzymuje się kwasy tłuszczowe lub mydła; pisze odpowiednie równania reakcji;10) wyjaśnia, na czym polega proces usuwania brudu i bada wpływ twardości wody na powstawanie związków trudno rozpuszczalnych; zaznacza fragmenty hydrofobowe i hydrofilowe we wzorach cząsteczek substancji powierzchniowo czynnych;11) wymienia zastosowania estrów.⇑XVIII. Związki organiczne zawierające opisuje budowę i klasyfikacje amin;2) porównuje budowę amoniaku i amin; rysuje wzory elektronowe cząsteczek amoniaku i metyloaminy;3) wskazuje na różnice i podobieństwa w budowie metyloaminy i fenyloaminy (aniliny);4) porównuje i wyjaśnia przyczynę zasadowych właściwości amoniaku i amin; pisze odpowiednie równania reakcji;5) pisze równania reakcji metyloaminy z wodą i z kwasem solnym;6) pisze równanie reakcji fenyloaminy (aniliny) z kwasem solnym;7) pisze wzór ogólny a-aminokwasów, w postaci RCH(NH2)COOH;8) opisuje właściwości kwasowo-zasadowe aminokwasów oraz mechanizm powstawania jonów obojnaczych;9) pisze równania reakcji kondensacji dwóch cząsteczek aminokwasów (o podanych wzorach) i wskazuje wiązanie peptydowe w otrzymanym produkcie;10) tworzy wzory dipeptydów, powstających z podanych aminokwasów;11) opisuje przebieg hydrolizy peptydów, rysuje wzory półstrukturalne (grupowe) aminokwasów powstających w procesie hydrolizy peptydu o danej strukturze.⇑XIX. opisuje budowę białek (jako polimerów kondensacyjnych aminokwasów);2) opisuje strukturę drugorzędową białek (α- i β-) oraz wykazuje znaczenie wiązań wodorowych dla ich stabilizacji; tłumaczy znaczenie trzeciorzędowej struktury białek i wyjaśnia stabilizację tej struktury przez grupy R-, zawarte w resztach aminokwasów (wiązania jonowe, mostki disiarczkowe, wiązania wodorowe i oddziaływania van der Waalsa);3) wyjaśnia przyczynę denaturacji białek wywołanej oddziaływaniem na nie soli metali ciężkich i wysokiej temperatury; wymienia czynniki wywołujące wysalanie białek i wyjaśnia ten proces;4) projektuje i przeprowadza doświadczenie pozwalające na identyfikację białek (reakcja biuretowa i reakcja ksantoproteinowa).⇑XX. dokonuje podziału cukrów na proste i złożone, klasyfikuje cukry proste ze względu na liczbę atomów węgla w cząsteczce i grupę funkcyjną;2) wskazuje na pochodzenie cukrów prostych, zawartych np. w owocach (fotosynteza);3) zapisuje wzory łańcuchowe w projekcji Fischera glukozy i fruktozy; wykazuje, że cukry proste należą do polihydroksyaldehydów lub polihydroksyketonów;4) projektuje i przeprowadza doświadczenie, którego wynik potwierdzi właściwości redukujące glukozy;5) opisuje właściwości glukozy i fruktozy; wskazuje na ich podobieństwa i różnice;6) wskazuje wiązanie O-glikozydowe w cząsteczkach: sacharozy i maltozy;7) wyjaśnia, dlaczego maltoza ma właściwości redukujące, a sacharoza nie wykazuje właściwości redukujących;8) projektuje i przeprowadza doświadczenie pozwalające przekształcić sacharozę w cukry proste;9) porównuje budowę cząsteczek i właściwości skrobi i celulozy;10) pisze uproszczone równanie hydrolizy polisacharydów (skrobi i celulozy).⇑XXI. Chemia wokół klasyfikuje włókna na: celulozowe, białkowe, sztuczne i syntetyczne; wskazuje ich zastosowania; opisuje wady i zalety; uzasadnia potrzebę stosowania tych włókien;2) projektuje i przeprowadza doświadczenie pozwalające zidentyfikować włókna celulozowe, białkowe, sztuczne i syntetyczne;3) opisuje tworzenie się emulsji, ich zastosowania; analizuje skład kosmetyków (np. na podstawie etykiety kremu, balsamu, pasty do zębów itd.) i wyszukuje w dostępnych źródłach informacje na temat ich działania;4) wyjaśnia, na czym mogą polegać i od czego zależeć lecznicze i toksyczne właściwości substancji chemicznych (dawka, rozpuszczalność w wodzie, rozdrobnienie, sposób przenikania do organizmu), np. aspiryny, nikotyny, etanolu (alkoholu etylowego);5) wyszukuje informacje na temat działania składników popularnych leków (np. węgla aktywowanego, aspiryny, środków neutralizujących nadmiar kwasu w żołądku);6) wyszukuje informacje na temat składników zawartych w kawie, herbacie, mleku, wodzie mineralnej, napojach typu cola w aspekcie ich działania na organizm ludzki;7) opisuje procesy fermentacyjne zachodzące podczas wyrabiania ciasta i pieczenia chleba, produkcji wina, otrzymywania kwaśnego mleka, jogurtów, serów; pisze równania reakcji fermentacji alkoholowej, octowej i mlekowej;8) wyjaśnia przyczyny psucia się żywności i proponuje sposoby zapobiegania temu procesowi; przedstawia znaczenie i konsekwencje stosowania dodatków do żywności, w tym konserwantów;9) wskazuje na charakter chemiczny składników środków do mycia szkła, przetykania rur, czyszczenia metali i biżuterii w aspekcie zastosowań tych produktów; wyjaśnia, na czym polega proces usuwania zanieczyszczeń za pomocą tych środków oraz opisuje zasady bezpiecznego ich stosowania;10) podaje przykłady opakowań (celulozowych, szklanych, metalowych, z tworzyw sztucznych) stosowanych w życiu codziennym; opisuje ich wady i zalety;11) uzasadnia potrzebę zagospodarowania odpadów pochodzących z różnych opakowań.⇑XXII. Elementy ochrony tłumaczy, na czym polegają sorpcyjne właściwości gleby w uprawie roślin i ochronie środowiska; opisuje wpływ pH gleby na wzrost wybranych roślin; planuje i przeprowadza badanie kwasowości gleby oraz badanie właściwości sorpcyjnych gleby;2) wymienia podstawowe rodzaje zanieczyszczeń powietrza, wody i gleby (np. metale ciężkie, węglowodory, produkty spalania paliw, freony, pyły, azotany(V), fosforany(V) (ortofosforany(V)), ich źródła oraz wpływ na stan środowiska naturalnego; opisuje rodzaje smogu oraz mechanizmy jego powstawania;3) proponuje sposoby ochrony środowiska naturalnego przed zanieczyszczeniem i degradacją zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju;4) wskazuje potrzebę rozwoju gałęzi przemysłu chemicznego (leki, źródła energii, materiały); wskazuje problemy i zagrożenia wynikające z niewłaściwego planowania i prowadzenia procesów chemicznych; uzasadnia konieczność projektowania i wdrażania procesów chemicznych umożliwiających ograniczenie lub wyeliminowanie używania albo wytwarzania niebezpiecznych substancji; wyjaśnia zasady tzw. zielonej chemii;5) wskazuje powszechność stosowania środków ochrony roślin oraz zagrożenia dla zdrowia ludzi i środowiska wynikające z nierozważnego ich użycia.⇑Zakres rozszerzonyTreści nauczania - wymagania szczegółowe⇑I. Atomy, cząsteczki i stechiometria stosuje pojęcia: nuklid, izotop, mol i liczba Avogadra;2) odczytuje w układzie okresowym masy atomowe pierwiastków i na ich podstawie oblicza masę molową związków chemicznych (nieorganicznych i organicznych) o podanych wzorach lub nazwach;3) oblicza masę atomową pierwiastka na podstawie jego składu izotopowego i mas atomowych izotopów; ustala skład izotopowy pierwiastka na podstawie jego masy atomowej i mas atomowych izotopów (dla pierwiastków występujących w przyrodzie w postaci mieszaniny dwóch naturalnych izotopów);4) oblicza zmianę masy promieniotwórczego nuklidu w określonym czasie, znając jego okres półtrwania; pisze równania naturalnych przemian promieniotwórczych (α, β¯)oraz sztucznych reakcji jądrowych;5) ustala wzór empiryczny i rzeczywisty związku chemicznego (nieorganicznego i organicznego) na podstawie jego składu (wyrażonego np. w procentach masowych) i masy molowej;6) dokonuje interpretacji jakościowej i ilościowej równania reakcji w ujęciu molowym, masowym i objętościowym (dla gazów);7) wykonuje obliczenia, z uwzględnieniem wydajności reakcji, dotyczące: liczby moli oraz mas substratów i produktów (stechiometria wzorów i równań chemicznych), objętości gazów w warunkach normalnych, po zmieszaniu substratów w stosunku stechiometrycznym i niestechiometrycznym;8) stosuje do obliczeń równanie Clapeyrona.⇑II. Budowa na podstawie dualnej natury elektronu wyjaśnia kwantowo-mechaniczny model budowy atomu;2) interpretuje wartości liczb kwantowych; opisuje stan elektronu w atomie za pomocą liczb kwantowych; stosuje pojęcia: powłoka, podpowłoka, stan orbitalny, spin elektronu;3) stosuje zasady rozmieszczania elektronów na orbitalach (zakaz Pauliego i regułę Hunda) w atomach pierwiastków wieloelektronowych;4) pisze konfiguracje elektronowe atomów pierwiastków do Z=38 oraz ich jonów o podanym ładunku, uwzględniając przynależność elektronów do podpowłok (zapisy konfiguracji: pełne, skrócone i schematy klatkowe);5) określa przynależność pierwiastków do bloków konfiguracyjnych: s, p i d układu okresowego na podstawie konfiguracji elektronowej; wskazuje związek między budową elektronową atomu a położeniem pierwiastka w układzie okresowym i jego właściwościami fizycznymi (np. promieniem atomowym, energią jonizacji) i chemicznymi.⇑III. Wiązania chemiczne. Oddziaływania określa rodzaj wiązania (jonowe, kowalencyjne (atomowe) niespolaryzowane, kowalencyjne (atomowe) spolaryzowane, donorowo-akceptorowe (koordynacyjne)) na podstawie elektroujemności oraz liczby elektronów walencyjnych atomów łączących się pierwiastków;2) ilustruje graficznie oraz opisuje powstawanie wiązań kowalencyjnych i jonowych; pisze wzory elektronowe typowych cząsteczek związków kowalencyjnych i jonów złożonych, z uwzględnieniem wiązań koordynacyjnych;3) wyjaśnia tworzenie orbitali zhybrydyzowanych zgodnie z modelem hybrydyzacji, opisuje ich wzajemne ułożenie w przestrzeni;4) rozpoznaje typ hybrydyzacji (sp, sp2, sp3) orbitali walencyjnych atomu centralnego w cząsteczkach związków nieorganicznych i organicznych; przewiduje budowę przestrzenną drobin metodą VSEPR; określa kształt drobin (struktura diagonalna, trygonalna, tetraedryczna, piramidalna, V-kształtna);5) określa typ wiązania (σ i π) w cząsteczkach związków nieorganicznych i organicznych; opisuje powstawanie orbitali molekularnych;6) opisuje i przewiduje wpływ rodzaju wiązania (jonowe, kowalencyjne, metaliczne), oddziaływań międzycząsteczkowych (siły van der Waalsa, wiązania wodorowe) oraz kształtu drobin na właściwości fizyczne substancji nieorganicznych i organicznych; wskazuje te cząsteczki i fragmenty cząsteczek, które są polarne, oraz te, które są niepolarne;7) wnioskuje o rodzaju wiązania na podstawie obserwowanych właściwości substancji;8) porównuje właściwości fizyczne substancji tworzących kryształy jonowe, kowalencyjne, molekularne oraz metaliczne;9) wyjaśnia pojęcie alotropii pierwiastków; na podstawie znajomości budowy diamentu, grafitu, grafenu i fullerenów tłumaczy ich właściwości i zastosowania.⇑IV. Kinetyka i statyka chemiczna. Energetyka reakcji definiuje i oblicza szybkość reakcji (jako zmianę stężenia reagenta w czasie);2) przewiduje wpływ: stężenia (ciśnienia) substratów, obecności katalizatora, stopnia rozdrobnienia substratów i temperatury na szybkość reakcji; projektuje i przeprowadza odpowiednie doświadczenia;3) na podstawie równania kinetycznego określa rząd reakcji względem każdego substratu; na podstawie danych doświadczalnych ilustrujących związek między stężeniem substratu a szybkością reakcji określa rząd reakcji i pisze równanie kinetyczne;4) szkicuje wykres zmian szybkości reakcji w funkcji czasu oraz wykres zmian stężeń reagentów reakcji pierwszego rzędu w czasie, wyznacza okres półtrwania;5) stosuje pojęcia: egzoenergetyczny, endoenergetyczny, energia aktywacji do opisu efektów energetycznych przemian; zaznacza wartość energii aktywacji na schemacie ilustrującym zmiany energii w reakcji egzo- i endoenergetycznej;6) porównuje wartość energii aktywacji przebiegającej z udziałem i bez udziału katalizatora; wyjaśnia działanie katalizatora na poziomie molekularnym;7) wykazuje się znajomością i rozumieniem pojęć: stan równowagi dynamicznej i stała równowagi; pisze wyrażenie na stałą równowagi danej reakcji;8) oblicza wartość stałej równowagi reakcji odwracalnej; oblicza stężenia równowagowe albo stężenia początkowe reagentów;9) wymienia czynniki, które wpływają na stan równowagi reakcji; wyjaśnia, dlaczego obecność katalizatora nie wpływa na wydajność przemiany; stosuje regułę Le Chateliera-Brauna (regułę przekory) do jakościowego określenia wpływu zmian temperatury, stężenia reagentów i ciśnienia na układ pozostający w stanie równowagi dynamicznej;10) opisuje różnice między układem otwartym, zamkniętym i izolowanym;11) stosuje pojęcie standardowej entalpii przemiany; interpretuje zapis ΔH 0; określa efekt energetyczny reakcji chemicznej na podstawie wartości entalpii;12) stosuje prawo Hessa do obliczeń efektów energetycznych przemian na podstawie wartości standardowych entalpii tworzenia i standardowych entalpii spalania.⇑V. rozróżnia układy homogeniczne i heterogeniczne; wymienia różnice we właściwościach roztworów właściwych, koloidów i zawiesin;2) wykonuje obliczenia związane z przygotowaniem, rozcieńczaniem i zatężaniem roztworów z zastosowaniem pojęć: stężenie procentowe lub molowe oraz rozpuszczalność;3) projektuje i przeprowadza doświadczenie pozwalające otrzymać roztwór o określonym stężeniu procentowym lub molowym;4) opisuje sposoby rozdzielenia roztworów właściwych (ciał stałych w cieczach, cieczy w cieczach) na składniki ( ekstrakcja, chromatografia, elektroforeza);5) projektuje i przeprowadza doświadczenie pozwalające rozdzielić mieszaninę niejednorodną (ciał stałych w cieczach) na składniki.⇑VI. Reakcje w roztworach pisze równania dysocjacji elektrolitycznej związków nieorganicznych i organicznych z uwzględnieniem dysocjacji stopniowej;2) stosuje termin stopień dysocjacji dla ilościowego opisu zjawiska dysocjacji elektrolitycznej;3) interpretuje wartości pKw, pH, Ka, Kb, Ks;4) wykonuje obliczenia z zastosowaniem pojęć: stała dysocjacji, stopień dysocjacji, pH, iloczyn jonowy wody, iloczyn rozpuszczalności; stosuje do obliczeń prawo rozcieńczeń Ostwalda;5) porównuje moc elektrolitów na podstawie wartości ich stałych dysocjacji;6) przewiduje odczyn roztworu po reakcji substancji zmieszanych w ilościach stechiometrycznych i niestechiometrycznych;7) klasyfikuje substancje jako kwasy lub zasady zgodnie z teorią Bronsteda-Lowry'ego; wskazuje sprzężone pary kwas - zasada;8) uzasadnia przyczynę kwasowego odczynu wodnych roztworów kwasów, zasadowego odczynu wodnych roztworów niektórych wodorotlenków (zasad) i amoniaku oraz odczynu niektórych wodnych roztworów soli zgodnie z teorią Bronsteda-Lowry'ego; pisze odpowiednie równania reakcji;9) pisze równania reakcji: zobojętniania, wytrącania osadów i wybranych soli z wodą w formie jonowej pełnej i skróconej.⇑VII. Systematyka związków na podstawie wzoru sumarycznego, opisu budowy lub właściwości fizykochemicznych klasyfikuje dany związek chemiczny do: tlenków, wodorków, wodorotlenków, kwasów, soli (w tym wodoro- i hydroksosoli, hydratów);2) na podstawie wzoru sumarycznego związku nieorganicznego pisze jego nazwę, na podstawie nazwy pisze jego wzór sumaryczny;3) pisze równania reakcji otrzymywania tlenków pierwiastków o liczbach atomowych od 1 do 30 (synteza pierwiastków z tlenem, rozkład soli, np. CaCO3, i wodorotlenków, np. Cu(OH)2);4) opisuje typowe właściwości chemiczne tlenków pierwiastków o liczbach atomowych od 1 do 20 oraz Cr, Cu, Zn, Mn i Fe, w tym zachowanie wobec wody, kwasów i zasad; pisze odpowiednie równania reakcji w formie cząsteczkowej i jonowej;5) klasyfikuje tlenki ze względu na ich charakter chemiczny (kwasowy, zasadowy, amfoteryczny i obojętny); projektuje i przeprowadza doświadczenie, którego przebieg pozwoli wykazać charakter chemiczny tlenku; wnioskuje o charakterze chemicznym tlenku na podstawie wyników doświadczenia;6) klasyfikuje wodorki ze względu na ich charakter chemiczny (kwasowy, zasadowy i obojętny); projektuje i przeprowadza doświadczenie, którego przebieg pozwoli wykazać charakter chemiczny wodorku; wnioskuje o charakterze chemicznym wodorku na podstawie wyników doświadczenia; pisze odpowiednie równania reakcji potwierdzające charakter chemiczny wodorków; opisuje typowe właściwości chemiczne wodorków pierwiastków 17. grupy, w tym ich zachowanie wobec wody i zasad;7) projektuje i przeprowadza doświadczenia pozwalające otrzymać różnymi metodami: wodorotlenki, kwasy i sole; pisze odpowiednie równania reakcji;8) klasyfikuje wodorotlenki ze względu na ich charakter chemiczny (zasadowy, amfoteryczny); projektuje i przeprowadza doświadczenie, którego przebieg pozwoli wykazać charakter chemiczny wodorotlenku; wnioskuje o charakterze chemicznym wodorotlenku na podstawie wyników doświadczenia; pisze odpowiednie równania reakcji potwierdzające charakter chemiczny wodorotlenków (w tym równania reakcji otrzymywania hydroksokompleksów);9) opisuje typowe właściwości chemiczne kwasów, w tym zachowanie wobec metali, tlenków metali, wodorotlenków i soli kwasów o mniejszej mocy; projektuje i przeprowadza odpowiednie doświadczenia; pisze odpowiednie równania reakcji;10) klasyfikuje poznane kwasy ze względu na ich skład (kwasy tlenowe i beztlenowe), moc i właściwości utleniające;11) przedstawia i uzasadnia zmiany mocy kwasów fluorowcowodorowych;12) opisuje wpływ elektroujemności i stopnia utlenienia atomu centralnego na moc kwasów tlenowych;13) przewiduje przebieg reakcji soli z mocnymi kwasami (wypieranie kwasów słabszych, nietrwałych, lotnych) oraz soli z zasadami; pisze odpowiednie równania reakcji.⇑VIII. Reakcje utleniania i stosuje pojęcia: stopień utlenienia, utleniacz, reduktor, utlenianie, redukcja;2) wskazuje utleniacz, reduktor, proces utleniania i redukcji w podanej reakcji;3) na podstawie konfiguracji elektronowej atomów przewiduje typowe stopnie utlenienia pierwiastków;4) oblicza stopnie utlenienia pierwiastków w jonie i cząsteczce związku nieorganicznego i organicznego;5) stosuje zasady bilansu elektronowo-jonowego - dobiera współczynniki stechiometryczne w schematach reakcji utleniania-redukcji (w formie cząsteczkowej i jonowej);6) przewiduje kierunek przebiegu reakcji utleniania-redukcji na podstawie wartości potencjałów standardowych półogniw; pisze odpowiednie równania reakcji;7) przewiduje przebieg reakcji utleniania-redukcji związków organicznych.⇑IX. Elektrochemia. Ogniwa i stosuje pojęcia: półogniwo, anoda, katoda, ogniwo galwaniczne, klucz elektrolityczny; potencjał standardowy półogniwa, szereg elektrochemiczny, SEM;2) pisze oraz rysuje schemat ogniwa odwracalnego i nieodwracalnego;3) pisze równania reakcji zachodzące na elektrodach (na katodzie i anodzie) ogniwa galwanicznego o danym schemacie; projektuje ogniwo, w którym zachodzi dana reakcja chemiczna; pisze schemat tego ogniwa;4) oblicza SEM ogniwa galwanicznego na podstawie standardowych potencjałów półogniw, z których jest ono zbudowane;5) wyjaśnia przebieg korozji elektrochemicznej stali i żeliwa; pisze odpowiednie równania reakcji; opisuje sposoby ochrony metali przed korozją elektrochemiczną;6) stosuje pojęcia: elektroda, elektrolizer, elektroliza, potencjał rozkładowy;7) przewiduje produkty elektrolizy stopionych tlenków, soli, wodorotlenków, wodnych roztworów kwasów i soli oraz zasad;8) pisze równania dysocjacji termicznej; pisze odpowiednie równania reakcji elektrodowych zachodzących w trakcie elektrolizy;9) projektuje i przeprowadza doświadczenia, w których drogą elektrolizy otrzyma np. wodór, tlen, chlor, miedź;10) opisuje budowę, działanie i zastosowanie współczesnych źródeł prądu stałego (np. akumulator, bateria, ogniwo paliwowe).⇑X. Metale, niemetale i ich opisuje podobieństwa we właściwościach pierwiastków w grupach układu okresowego i zmienność właściwości w okresach;2) opisuje podstawowe właściwości fizyczne metali i wyjaśnia je na podstawie znajomości natury wiązania metalicznego;3) analizuje i porównuje właściwości fizyczne i chemiczne metali grup 1. i 2.;4) opisuje właściwości fizyczne i chemiczne glinu; wyjaśnia, na czym polega pasywacja glinu; tłumaczy znaczenie tego zjawiska w zastosowaniu glinu w technice;5) pisze równania reakcji ilustrujące typowe właściwości chemiczne metali wobec: tlenu (dla Na, Mg, Ca, Al, Zn, Fe, Cu), wody (dla Na, K, Mg, Ca), kwasów nieutleniających (dla Na, K, Ca, Mg, Al, Zn, Fe, Mn, Cr), rozcieńczonego i stężonego roztworu kwasu azotowego(V) oraz stężonego roztworu kwasu siarkowego(VI) (dla Al, Fe, Cu, Ag);6) projektuje i przeprowadza doświadczenie, którego wynik pozwoli porównać aktywność chemiczną metali; pisze odpowiednie równania reakcji;7) przewiduje produkty redukcji jonów manganianowych(VII) w zależności od środowiska, a także jonów dichromianowych(VI) w środowisku kwasowym; pisze odpowiednie równania reakcji;8) projektuje i przeprowadza doświadczenia, w wyniku których można otrzymać wodór (reakcje aktywnych metali z wodą lub niektórych metali z niektórymi kwasami), pisze odpowiednie równania reakcji;9) projektuje i przeprowadza doświadczenia pozwalające otrzymać w laboratorium: tlen (np. reakcja rozkładu H2O2 lub KMnO4), chlor (np. reakcja HCl z MnO2 lub z KMnO4); pisze odpowiednie równania reakcji;10) pisze równania reakcji ilustrujące typowe właściwości chemiczne niemetali, w tym między innymi równania reakcji: wodoru z niemetalami (Ch, Br2, O2, N2, S), chloru, bromu i siarki z metalami (Na, K, Mg, Ca, Fe, Cu); chloru z wodą;11) analizuje i porównuje właściwości fizyczne i chemiczne fluorowców;12) projektuje i przeprowadza doświadczenie, którego przebieg wykaże, że np. brom jest pierwiastkiem bardziej aktywnym niż jod, a mniej aktywnym niż chlor; pisze odpowiednie równania reakcji.⇑XI. Zastosowania wybranych związków bada i opisuje właściwości tlenku krzemu(IV); wymienia odmiany tlenku krzemu(IV) występujące w przyrodzie i wymienia ich zastosowania;2) opisuje proces produkcji szkła; jego rodzaje, właściwości i zastosowania;3) opisuje rodzaje skał wapiennych (wapień, marmur, kreda), ich właściwości i zastosowania; projektuje i przeprowadza doświadczenie, którego celem będzie odróżnienie skał wapiennych od innych skał i minerałów; pisze odpowiednie równania reakcji;4) opisuje mechanizm zjawiska krasowego i usuwania twardości przemijającej wody; pisze odpowiednie równania reakcji;5) pisze wzory hydratów i soli bezwodnych (CaSO4, (CaSO4)2·H2O i CaSO4·2H2O); podaje ich nazwy mineralogiczne; opisuje różnice we właściwościach hydratów i substancji bezwodnych; przewiduje zachowanie się hydratów podczas ogrzewania i weryfikuje swoje przewidywania doświadczalnie; wymienia zastosowania skał gipsowych; wyjaśnia proces twardnienia zaprawy gipsowej; pisze odpowiednie równanie reakcji;6) podaje przykłady nawozów naturalnych i sztucznych, uzasadnia potrzebę ich stosowania.⇑XII. Wstęp do chemii wyjaśnia i stosuje założenia teorii strukturalnej budowy związków organicznych;2) na podstawie wzoru sumarycznego, półstrukturalnego (grupowego), opisu budowy lub właściwości fizykochemicznych klasyfikuje dany związek chemiczny do: węglowodorów (nasyconych, nienasyconych, aromatycznych), związków jednofunkcyjnych (fluorowcopochodnych, alkoholi, fenoli, aldehydów, ketonów, kwasów karboksylowych, estrów, amin, amidów), związków wielofunkcyjnych (hydroksykwasów, aminokwasów, peptydów, białek, cukrów);3) stosuje pojęcia: homolog, szereg homologiczny, wzór ogólny, rzędowość w związkach organicznych, izomeria konstytucyjna (szkieletowa, położenia, grup funkcyjnych), stereoizomeria (izomeria geometryczna, izomeria optyczna); rozpoznaje i klasyfikuje izomery;4) rysuje wzory strukturalne i półstrukturalne (grupowe) izomerów konstytucyjnych o podanym wzorze sumarycznym; wśród podanych wzorów węglowodorów i ich pochodnych wskazuje izomery konstytucyjne;5) wyjaśnia zjawisko izomerii geometrycznej (cis-trans); uzasadnia warunki wystąpienia izomerii geometrycznej w cząsteczce związku o podanej nazwie lub o podanym wzorze strukturalnym (lub półstrukturalnym); rysuje wzory izomerów geometrycznych;6) wyjaśnia zjawisko izomerii optycznej; wskazuje centrum stereogeniczne (asymetryczny atom węgla); rysuje wzory w projekcji Fischera izomerów optycznych: enancjomerów i diastereoizomerów; uzasadnia warunki wystąpienia izomerii optycznej w cząsteczce związku o podanej nazwie lub o podanym wzorze; ocenia, czy cząsteczka o podanym wzorze stereochemicznym jest chiralna;7) przedstawia tendencje zmian właściwości fizycznych (np. temperatura topnienia, temperatura wrzenia, rozpuszczalność w wodzie) w szeregach homologicznych;8) wyjaśnia wpływ budowy cząsteczek (kształtu łańcucha węglowego oraz obecności podstawnika lub grupy funkcyjnej) na właściwości związków organicznych; porównuje właściwości różnych izomerów konstytucyjnych; porównuje właściwości stereoizomerów (enancjomerów i diastereoizomerów);9) klasyfikuje reakcje związków organicznych ze względu na typ procesu (addycja, eliminacja, substytucja, polimeryzacja, kondensacja) i mechanizm reakcji (elektrofilowy, nukleofilowy, rodnikowy); wyjaśnia mechanizmy reakcji; pisze odpowiednie równania reakcji.⇑XIII. podaje nazwy systematyczne węglowodorów (alkanu, alkenu i alkinu - do 10 atomów węgla w cząsteczce - oraz węglowodorów cyklicznych i aromatycznych) na podstawie wzorów strukturalnych, półstrukturalnych (grupowych) lub uproszczonych; rysuje wzory węglowodorów na podstawie ich nazw; podaje nazwy systematyczne fluorowcopochodnych węglowodorów na podstawie wzorów strukturalnych lub półstrukturalnych (grupowych); rysuje ich wzory strukturalne i półstrukturalne (grupowe) na podstawie nazw systematycznych;2) ustala rzędowość atomów węgla w cząsteczce węglowodoru;3) opisuje właściwości chemiczne alkanów na przykładzie reakcji: spalania, substytucji atomu (lub atomów) wodoru przez atom (lub atomy) chloru albo bromu przy udziale światła; pisze odpowiednie równania reakcji;4) opisuje właściwości chemiczne alkenów na przykładzie reakcji: spalania, addycji: H2, Cl2 i Br2, HCl i HBr, H2O, polimeryzacji; przewiduje produkty reakcji przyłączenia cząsteczek niesymetrycznych do niesymetrycznych alkenów na podstawie reguły Markownikowa (produkty główne i uboczne); opisuje zachowanie alkenów wobec wodnego roztworu manganianu(VII) potasu; pisze odpowiednie równania reakcji;5) planuje ciąg przemian pozwalających otrzymać np. alken z alkanu (z udziałem fluorowcopochodnych węglowodorów); pisze odpowiednie równania reakcji;6) opisuje właściwości chemiczne alkinów na przykładzie reakcji: spalania, addycji: H2, Cl2 i Br2, HCl i HBr, H2O, trimeryzacji etynu; pisze odpowiednie równania reakcji;7) ustala wzór monomeru, z którego został otrzymany polimer o podanej strukturze; rysuje wzór polimeru powstającego z monomeru o podanym wzorze lub nazwie; pisze odpowiednie równania reakcji;8) klasyfikuje tworzywa sztuczne w zależności od ich właściwości (termoplasty i duroplasty); wskazuje na zagrożenia związane z gazami powstającymi w wyniku spalania się np. PVC;9) opisuje budowę cząsteczki benzenu z uwzględnieniem delokalizacji elektronów; wyjaśnia, dlaczego benzen, w przeciwieństwie do alkenów i alkinów, nie odbarwia wody bromowej ani wodnego roztworu manganianu(VII) potasu;10) planuje ciąg przemian pozwalających otrzymać np. benzen z węgla i dowolnych odczynników nieorganicznych; pisze odpowiednie równania reakcji;11) opisuje właściwości chemiczne węglowodorów aromatycznych na przykładzie reakcji: spalania, z Cl2 lub Br2 wobec katalizatora albo w obecności światła, nitrowania, katalitycznego uwodornienia; pisze odpowiednie równania reakcji dla benzenu i metylobenzenu (toluenu) oraz ich pochodnych, uwzględniając wpływ kierujący podstawników (np. atom chlorowca, grupa alkilowa, grupa nitrowa, grupa hydroksylowa, grupa karboksylowa);12) projektuje doświadczenia pozwalające na wskazanie różnic we właściwościach chemicznych węglowodorów nasyconych, nienasyconych i aromatycznych; na podstawie wyników przeprowadzonych doświadczeń wnioskuje o rodzaju węglowodoru; pisze odpowiednie równania reakcji;13) opisuje przebieg destylacji ropy naftowej i pirolizy węgla kamiennego; wymienia nazwy produktów tych procesów i ich zastosowania;14) wyjaśnia pojęcie liczby oktanowej (LO) i podaje sposoby zwiększania LO benzyny; tłumaczy, na czym polega kraking oraz reforming i uzasadnia konieczność prowadzenia tych procesów w przemyśle.⇑XIV. Hydroksylowe pochodne węglowodorów - alkohole i porównuje budowę cząsteczek alkoholi i fenoli; wskazuje wzory alkoholi pierwszo-, drugo-, i trzeciorzędowych;2) na podstawie wzoru strukturalnego, półstrukturalnego (grupowego) lub uproszczonego podaje nazwy systematyczne alkoholi i fenoli; na podstawie nazwy systematycznej lub zwyczajowej rysuje ich wzory strukturalne, półstrukturalne (grupowe) lub uproszczone;3) opisuje właściwości chemiczne alkoholi na przykładzie reakcji: spalania, z HCl i HBr, zachowania wobec sodu, utlenienia do związków karbonylowych, eliminacji wody, reakcji z nieorganicznymi kwasami tlenowymi i kwasami karboksylowymi; pisze odpowiednie równania reakcji;4) porównuje właściwości fizyczne i chemiczne alkoholi mono- i polihydroksylowych (etanolu (alkoholu etylowego), etano-1,2-diolu (glikolu etylenowego), propano-1,2-diolu (glikolu propylenowego) i propano-1,2,3-triolu (glicerolu)); projektuje i przeprowadza doświadczenie, którego przebieg pozwoli odróżnić alkohol monohydroksylowy od alkoholu polihydroksylowego; na podstawie obserwacji wyników doświadczenia klasyfikuje alkohol do mono- lub polihydroksylowych;5) opisuje zachowanie: alkoholi pierwszo-, drugo- i trzeciorzędowych wobec utleniaczy (np. CuO lub K2Cr2O7/H2SO4); projektuje i przeprowadza doświadczenie, którego przebieg pozwoli odróżnić alkohol trzeciorzędowy od alkoholu pierwszo- i drugorzędowego; pisze odpowiednie równania reakcji;6) pisze równanie reakcji manganianu(VII) potasu (w środowisku kwasowym) z alkoholem (np. z etanolem, etano-1,2-diolem);7) opisuje właściwości chemiczne fenoli na podstawie reakcji z: sodem, wodorotlenkiem sodu, bromem, kwasem azotowym(V); pisze odpowiednie równania reakcji dla benzenolu (fenolu, hydroksybenzenu) i jego pochodnych; projektuje i przeprowadza doświadczenie, którego przebieg pozwoli odróżnić alkohol od fenolu; na podstawie wyników doświadczenia klasyfikuje substancję do alkoholi lub fenoli;8) na podstawie obserwacji doświadczeń formułuje wniosek dotyczący kwasowego charakteru fenolu; projektuje i przeprowadza doświadczenie, które umożliwi porównanie mocy kwasów, np. fenolu i kwasu węglowego; pisze odpowiednie równania reakcji;9) planuje ciągi przemian pozwalających otrzymać alkohol lub fenol z odpowiedniego węglowodoru; pisze odpowiednie równania reakcji;10) porównuje metody otrzymywania, właściwości i zastosowania alkoholi i fenoli.⇑XV. Związki karbonylowe - aldehydy i opisuje podobieństwa i różnice w budowie cząsteczek aldehydów i ketonów (obecność grupy karbonylowej: aldehydowej lub ketonowej);2) na podstawie wzoru strukturalnego lub półstrukturalnego (grupowego) podaje nazwy systematyczne aldehydów i ketonów; na podstawie nazwy systematycznej rysuje wzory strukturalne lub półstrukturalne (grupowe);3) projektuje i przeprowadza doświadczenie, którego przebieg pozwoli odróżnić aldehyd od ketonu; na podstawie wyników doświadczenia klasyfikuje substancję do aldehydów lub ketonów; pisze odpowiednie równania reakcji aldehydu z odczynnikiem Tollensa i odczynnikiem Trommera;4) porównuje metody otrzymywania, właściwości i zastosowania aldehydów i ketonów.⇑XVI. Kwasy wskazuje grupę karboksylową i resztę kwasową we wzorach kwasów karboksylowych (alifatycznych i aromatycznych); na podstawie wzoru strukturalnego lub półstrukturalnego (grupowego) podaje nazwy systematyczne (lub zwyczajowe) kwasów karboksylowych; na podstawie nazwy systematycznej (lub zwyczajowej) rysuje wzory strukturalne lub półstrukturalne (grupowe);2) pisze równania reakcji otrzymywania kwasów karboksylowych (np. z alkoholi lub z aldehydów);3) pisze równania dysocjacji elektrolitycznej rozpuszczalnych w wodzie kwasów karboksylowych i nazywa powstające w tych reakcjach jony;4) opisuje właściwości chemiczne kwasów karboksylowych na podstawie reakcji tworzenia: soli, estrów, amidów; pisze odpowiednie równania reakcji; projektuje i przeprowadza doświadczenia pozwalające otrzymywać sole kwasów karboksylowych (w reakcjach kwasów z: metalami, tlenkami metali, wodorotlenkami metali i solami kwasów o mniejszej mocy);5) uzasadnia przyczynę redukujących właściwościach kwasu metanowego (mrówkowego); projektuje i przeprowadza doświadczenie, którego wynik wykaże właściwości redukujące kwasu metanowego (mrówkowego) (reakcja HCOOH z MnO4-); pisze odpowiednie równania reakcji;6) opisuje czynniki wpływające na moc kwasów karboksylowych (długość łańcucha węglowego, obecność polarnych podstawników);7) projektuje i przeprowadza doświadczenie, którego wynik dowiedzie, że dany kwas organiczny jest kwasem słabszym np. od kwasu siarkowego(VI) i mocniejszym np. od kwasu węglowego; na podstawie wyników doświadczenia porównuje moc kwasów;8) projektuje i przeprowadza doświadczenie, którego wynik wykaże podobieństwo we właściwościach chemicznych kwasów nieorganicznych i kwasów karboksylowych;9) wyjaśnia przyczynę zasadowego odczynu wodnych roztworów niektórych soli, np. octanu sodu i mydła; pisze odpowiednie równania reakcji;10) wymienia zastosowania kwasów karboksylowych;11) opisuje budowę hydroksykwasów; wyjaśnia możliwość tworzenia estrów międzycząsteczkowych (laktydy, poliestry) i wewnątrzcząsteczkowych (laktony) przez niektóre hydroksykwasy; pisze odpowiednie równania reakcji; opisuje występowanie i zastosowania hydroksykwasów (np. kwasu mlekowego i salicylowego).⇑XVII. Estry i opisuje strukturę cząsteczek estrów i wiązania estrowego;2) tworzy nazwy (systematyczne lub zwyczajowe) estrów kwasów karboksylowych i tlenowych kwasów nieorganicznych; rysuje wzory strukturalne i półstrukturalne (grupowe) estrów na podstawie ich nazwy;3) projektuje i przeprowadza reakcje estryfikacji; pisze równania reakcji alkoholi z kwasami nieorganicznymi i karboksylowymi; wskazuje na funkcję stężonego H2SO4;4) wskazuje wpływ różnych czynników na położenie stanu równowagi reakcji estryfikacji lub hydrolizy estru;5) wyjaśnia i porównuje przebieg hydrolizy estrów (np. octanu etylu) w środowisku kwasowym (reakcja z wodą w obecności kwasu siarkowego(VI)) oraz w środowisku zasadowym (reakcja z wodorotlenkiem sodu); pisze odpowiednie równania reakcji;6) opisuje budowę tłuszczów stałych i ciekłych (jako estrów glicerolu i długołańcuchowych kwasów tłuszczowych) oraz ich właściwości fizyczne i zastosowania;7) projektuje i przeprowadza doświadczenie, którego wynik dowiedzie, że w skład oleju jadalnego wchodzą związki o charakterze nienasyconym;8) opisuje proces utwardzania tłuszczów ciekłych; pisze odpowiednie równanie reakcji;9) opisuje proces zmydlania tłuszczów; pisze odpowiednie równania reakcji;10) wyjaśnia, w jaki sposób z glicerydów otrzymuje się kwasy tłuszczowe lub mydła; pisze odpowiednie równania reakcji;11) wyjaśnia, na czym polega proces usuwania brudu; bada wpływ twardości wody na powstawanie związków trudno rozpuszczalnych; zaznacza fragmenty hydrofobowe i hydrofilowe we wzorach cząsteczek substancji powierzchniowo czynnych;12) wymienia zastosowania estrów;13) planuje ciągi przemian chemicznych wiążące ze sobą właściwości poznanych węglowodorów i ich pochodnych; pisze odpowiednie równania reakcji.⇑XVIII. Związki organiczne zawierające opisuje budowę amin; wskazuje wzory amin pierwszo-, drugo- i trzeciorzędowych;2) porównuje budowę amoniaku i amin; rysuje wzory elektronowe cząsteczek amoniaku i aminy (np. metyloaminy);3) wskazuje podobieństwa i różnice w budowie amin alifatycznych (np. metyloaminy) i amin aromatycznych (np. fenyloaminy (aniliny));4) porównuje i wyjaśnia przyczynę zasadowych właściwości amoniaku i amin; pisze odpowiednie równania reakcji;5) pisze równania reakcji otrzymywania amin alifatycznych (np. w procesie alkilowania amoniaku) i amin aromatycznych (np. otrzymywanie aniliny w wyniku reakcji redukcji nitrobenzenu);6) opisuje właściwości chemiczne amin na podstawie reakcji: z wodą, z kwasami nieorganicznymi (np. z kwasem solnym) i z kwasami karboksylowymi; pisze odpowiednie równania reakcji;7) pisze równanie reakcji fenyloaminy (aniliny) z wodą bromową;8) pisze równania reakcji hydrolizy amidów (np. acetamidu) w środowisku kwasowym i zasadowym;9) analizuje budowę cząsteczki mocznika ( brak fragmentu węglowodorowego) i wynikające z niej właściwości, wskazuje na jego zastosowania (nawóz sztuczny, produkcja leków, tworzyw sztucznych);10) pisze równanie reakcji kondensacji dwóch cząsteczek mocznika; wykazuje, że produktem kondensacji mocznika jest związek zawierający w cząsteczce wiązanie amidowe (peptydowe);11) pisze wzór ogólny α-aminokwasów w postaci RCH(NH2)COOH; wyjaśnia, co oznacza, że aminokwasy białkowe są α-aminokwasami i należą do szeregu konfiguracyjnego L;12) projektuje i przeprowadza doświadczenie, którego wynik potwierdzi amfoteryczny charakter aminokwasów; opisuje właściwości kwasowo-zasadowe aminokwasów oraz mechanizm powstawania jonów obojnaczych;13) pisze równania reakcji kondensacji cząsteczek aminokwasów (o podanych wzorach) prowadzących do powstania di- i tripeptydów i wskazuje wiązania peptydowe w otrzymanym produkcie;14) tworzy wzory dipeptydów i tripeptydów, powstających z podanych aminokwasów; rozpoznaje reszty aminokwasów białkowych w cząsteczkach peptydów;15) opisuje przebieg hydrolizy peptydów, rysuje wzory półstrukturalne (grupowe) aminokwasów powstających w procesie hydrolizy peptydu o danej strukturze;16) projektuje i przeprowadza doświadczenie, którego wynik dowiedzie obecności wiązań peptydowych w analizowanym związku (reakcja biuretowa).⇑XIX. opisuje budowę białek (jako polimerów kondensacyjnych aminokwasów);2) opisuje strukturę drugorzędową białek (α- i β-) oraz wykazuje znaczenie wiązań wodorowych dla ich stabilizacji; tłumaczy znaczenie trzeciorzędowej struktury białek i wyjaśnia stabilizację tej struktury przez grupy R-, zawarte w resztach aminokwasów (wiązania jonowe, mostki disiarczkowe, wiązania wodorowe i oddziaływania van der Waalsa);3) wyjaśnia przyczynę denaturacji białek wywołanej oddziaływaniem na nie soli metali ciężkich i wysokiej temperatury; wymienia czynniki wywołujące wysalanie białek i wyjaśnia ten proces;4) projektuje i przeprowadza doświadczenie pozwalające na identyfikację białek (reakcja biuretowa i reakcja ksantoproteinowa).⇑XX. dokonuje podziału cukrów na proste i złożone, klasyfikuje cukry proste ze względu na grupę funkcyjną i liczbę atomów węgla w cząsteczce; wyjaśnia, co oznacza, że naturalne monosacharydy należą do szeregu konfiguracyjnego D;2) wskazuje na pochodzenie cukrów prostych zawartych np. w owocach (fotosynteza);3) zapisuje wzory łańcuchowe w projekcji Fischera glukozy i fruktozy; wykazuje, że cukry proste należą do polihydroksyaldehydów lub polihydroksyketonów; rysuje wzory taflowe (Hawortha) anomerów α i β glukozy i fruktozy; na podstawie wzoru łańcuchowego monosacharydu rysuje jego wzory taflowe; na podstawie wzoru taflowego rysuje wzór w projekcji Fischera; rozpoznaje reszty glukozy i fruktozy w disacharydach i polisacharydach o podanych wzorach;4) projektuje i przeprowadza doświadczenie, którego wynik potwierdzi właściwości redukujące np. glukozy; projektuje i przeprowadza doświadczenie, którego wynik potwierdzi obecność grup hydroksylowych w cząsteczce monosacharydu, np. glukozy;5) opisuje właściwości glukozy i fruktozy; wskazuje na ich podobieństwa i różnice; projektuje i przeprowadza doświadczenie pozwalające na odróżnienie tych cukrów;6) wskazuje wiązanie O-glikozydowe w cząsteczkach cukrów o podanych wzorach (np. sacharozy, maltozy, celobiozy, celulozy, amylozy, amylopektyny);7) wyjaśnia, dlaczego maltoza ma właściwości redukujące, a sacharoza nie wykazuje właściwości redukujących;8) projektuje i przeprowadza doświadczenie pozwalające przekształcić cukry złożone (np. sacharozę) w cukry proste;9) porównuje budowę cząsteczek i właściwości skrobi i celulozy;10) pisze uproszczone równanie hydrolizy polisacharydów (skrobi i celulozy);11) planuje ciąg przemian pozwalających przekształcić cukry w inne związki organiczne (np. glukozę w alkohol etylowy, a następnie w octan etylu); pisze odpowiednie równania reakcji.⇑XXI. Chemia wokół klasyfikuje włókna na: celulozowe, białkowe, sztuczne i syntetyczne; wskazuje ich zastosowania; opisuje wady i zalety; uzasadnia potrzebę stosowania tych włókien;2) projektuje i przeprowadza doświadczenie pozwalające zidentyfikować włókna celulozowe, białkowe, sztuczne i opisuje tworzenie się emulsji, ich zastosowania; analizuje skład kosmetyków (np. na podstawie etykiety kremu, balsamu, pasty do zębów itd.) i wyszukuje w dostępnych źródłach informacje na temat ich działania;4) wyjaśnia, na czym mogą polegać i od czego zależeć lecznicze i toksyczne właściwości substancji chemicznych (dawka, rozpuszczalność w wodzie, sposób przenikania do organizmu), np. aspiryny, nikotyny, etanolu (alkoholu etylowego);5) wyszukuje informacje na temat działania składników popularnych leków (np. węgla aktywowanego, aspiryny, środków neutralizujących nadmiar kwasu w żołądku);6) wyszukuje informacje na temat składników zawartych w kawie, herbacie, mleku, wodzie mineralnej, napojach typu cola w aspekcie ich działania na organizm ludzki;7) opisuje procesy fermentacyjne zachodzące podczas wyrabiania ciasta i pieczenia chleba, produkcji wina, otrzymywania kwaśnego mleka, jogurtów, serów; pisze równania reakcji fermentacji alkoholowej, octowej i mlekowej;8) wyjaśnia przyczyny psucia się żywności i proponuje sposoby zapobiegania temu procesowi; przedstawia znaczenie i konsekwencje stosowania dodatków do żywności, w tym konserwantów;9) wskazuje na charakter chemiczny składników środków do mycia szkła, przetykania rur, czyszczenia metali i biżuterii w aspekcie zastosowań tych produktów; wyjaśnia na czym polega proces usuwania zanieczyszczeń za pomocą tych środków oraz opisuje zasady bezpiecznego ich stosowania;10) podaje przykłady opakowań (celulozowych, szklanych, metalowych, z tworzyw sztucznych) stosowanych w życiu codziennym; opisuje ich wady i zalety;11) proponuje sposoby zagospodarowania odpadów; opisuje powszechnie stosowane metody utylizacji.⇑XXII. Elementy ochrony tłumaczy, na czym polegają sorpcyjne właściwości gleby w uprawie roślin i ochronie środowiska; opisuje wpływ pH gleby na wzrost wybranych roślin; planuje i przeprowadza badanie kwasowości gleby oraz badanie właściwości sorpcyjnych gleby;2) wymienia podstawowe rodzaje zanieczyszczeń powietrza, wody i gleby (np. metale ciężkie, węglowodory, produkty spalania paliw, freony, pyły, azotany(V), fosforany(V) (ortofosforany(V)), ich źródła oraz wpływ na stan środowiska naturalnego; wymienia działania (indywidualne/kompleksowe), jakie powinny być wprowadzane w celu ograniczania tych zjawisk; opisuje rodzaje smogu oraz mechanizmy jego powstawania;3) proponuje sposoby ochrony środowiska naturalnego przed zanieczyszczeniem i degradacją zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju;4) wskazuje potrzebę rozwoju gałęzi przemysłu chemicznego (leki, źródła energii, materiały); wskazuje problemy i zagrożenia wynikające z niewłaściwego planowania i prowadzenia procesów chemicznych; uzasadnia konieczność projektowania i wdrażania procesów chemicznych umożliwiających ograniczenie lub wyeliminowanie używania albo wytwarzania niebezpiecznych substancji; wyjaśnia zasady tzw. zielonej chemii;5) wskazuje powszechność stosowania środków ochrony roślin oraz zagrożenia dla zdrowia ludzi i środowiska wynikające z nierozważnego ich użycia.⇑Komentarzpodstawa programowa przedmiotu chemiaWitold Anusiak⇑Zakres podstawowyW dziale I Atomy, cząsteczki i stechiometria chemiczna wprowadza się pojęcia mola i liczby Avogadro. Powoduje to rozszerzenie interpretacji zapisu równań reakcji chemicznych oraz wprowadzenie obliczeń stechiometrycznych związanych z wykorzystaniem pojęcia mola. Umiejętność rozwiązywania problemów obliczeniowych dotyczących stechiometrii procesów chemicznych należy oczywiście utrwalać podczas realizacji kolejnych Budowa atomu wprowadza zapis podpowłokowej konfiguracji elektronowej pierwiastków do wapnia włącznie. Pozwala to na lepsze rozumienie zagadnień związanych z elektronową budową atomów i Wiązania chemiczne. Oddziaływania międzycząsteczkowe zawiera wymagania dotyczące rodzajów wiązań kowalencyjnych, w tym również donorowo-akceptorowych, z uwzględnieniem wiązań typu o i n, oraz wiązania metalicznego. Podczas realizacji tego działu należy zwrócić uwagę na rodzaje oddziaływań międzycząsteczkowych oraz wpływ wiązań chemicznych i oddziaływań międzycząsteczkowych na właściwości makroskopowe substancji chemicznych. Do tych wiadomości należy odwoływać się podczas omawiania typowych właściwości kolejnych grup związków nieorganicznych i realizacji działu Kinetyka i statyka chemiczna. Energetyka reakcji chemicznych - wprowadza się pojęcia: szybkość reakcji, efekt energetyczny, entalpia, układ, co pozwala na zrozumienie przez uczniów przebiegu reakcji chemicznych i działania czynników, które na ten przebieg Roztwory powinien służyć opanowaniu umiejętności praktycznego przygotowywania określonych rodzajów roztworów oraz prowadzenia niezbędnych obliczeń dotyczących szczegółowe w dziale Reakcje w roztworach wodnych - pozwalają na wyjaśnienie procesów dysocjacji słabych elektrolitów poprzez wprowadzenie pojęcia stopnia dysocjacji. Uczniowie powinni również poznać interpretację ilościową wartości pH. Ilustracją procesów równowagowych zachodzących w roztworach będzie hydroliza VII Systematyka związków nieorganicznych opisuje wymagania związane z budową i właściwościami związków nieorganicznych w szerszym zakresie, niż to było w szkole podstawowej. Wprowadzone jest wymaganie dotyczące np.: umiejętności podziału związków nieorganicznych na odpowiednie grupy ze względu na ich właściwości i zilustrowanie tych właściwości odpowiednimi równaniami reakcji. Wymagania szczegółowe obejmują również związki o charakterze VIII Reakcje utleniania i redukcji i dział IX Elektrochemia to zbiór wymagań, które nie były omawiane w szkole podstawowej i są wprowadzane po raz pierwszy w edukacji chemicznej uczniów. Dlatego mechanizm reakcji utleniania-redukcji powinien być przede wszystkim pokazany na przykładzie reakcji spalania lub innych, które uczniowie już znają, np.: reakcji metali aktywnych z kwasami nieutleniającymi. Opis budowy i pracy ogniwa powinno ułatwić rozumienie działania baterii i akumulatorów, czyli powszechnie stosowanych chemicznych źródeł prądu, i posłużyć wprowadzeniu do języka chemicznego uczniów określeń, z którymi w przyszłości będą się spotykali. Po wprowadzeniu wyżej wymienionych treści, pojęcie korozji znane uczniom z bardzo ogólnego opisu wprowadzonego w szkole podstawowej stanie się w dziale X Metale, niemetale i ich związki wymagania należy traktować jako podsumowanie i utrwalenie treści, które występują w innych miejscach podstawy. Zebrane w tym jednym miejscu wymagania szczegółowe pozwalają nauczycielowi dokonać ewaluacji procesu nauczania, a uczniowi umożliwią sprawdzenie, czy potrafi powiązać nabyte wiadomości i umiejętności z nowymi szczegółowe występujące w dziale XI Zastosowania wybranych związków nieorganicznych pozwalają podsumowywać wiadomości z zakresu chemii nieorganicznej. Realizacja opisywanych tutaj treści nauczania ma na celu pokazanie praktycznej, użytkowej strony związków nieorganicznych, ich znaczenia w przemyśle, rolnictwie oraz w życiu codziennym. Realizacja tych wymagań na tym etapie, a więc po omówieniu właściwości związków nieorganicznych, sprzyja lepszemu zrozumieniu przez uczniów omawianych tutaj zagadnień, co było trudne do uzyskania przy realizacji poprzedniej podstawy programowej w zakresie XII pod nazwą Wstęp do chemii organicznej jest zbiorem wymagań opisujących treści nauczania, które pojawiałyby się przy omawianiu prawie każdej kolejnej grupy związków organicznych. W celu wyeliminowania wszelkich powtórzeń w zapisach podstawy programowej zebrano je w jednym miejscu. Przy realizacji kolejnych działów należy pamiętać o wymaganiach opisanych w tym dziale. Opisane tu umiejętności uczeń powinien opanować w całości na końcu swojej edukacji. Warto skierować uwagę uczniów na wymagania z tego działu przed rozpoczęciem omawiania chemii organicznej. Będą oni wtedy wiedzieli, na jakie zagadnienia muszą zwrócić uwagę podczas zapoznawania się z właściwościami kolejnych grup związków organicznych. Istotne jest, aby omawiając kolejne grupy związków organicznych, zwracać uwagę na wpływ budowy (długość łańcucha, obecność grup funkcyjnych) na właściwości makroskopowe dziale XIII Węglowodory:• rozszerzona jest znajomość wzorów i nazw węglowodorów do C10,• wprowadzone są informacje dotyczące związków aromatycznych, przede wszystkim na przykładzie budowy i właściwości benzenu,• pojawia się nowe pojęcie: reakcja substytucji,• przy omawianiu reakcji addycji zwiększa się liczba substancji przyłączanych do cząsteczek nienasyconych oraz omawia się regułę Markownikowa na najprostszych przykładach,• wiadomości o węglowodorach uzupełniają wymagania dotyczące budowy i właściwości tworzyw sztucznych i polimerów oraz znaczenia procesów przerobu węgla kamiennego i ropy kolejnych działach omawiających poszczególne grupy związków znajdujemy wymagania szczegółowe znacznie poszerzone w stosunku do działu Pochodne węglowodorów podstawy programowej szkoły podstawowej. W przypadku hydroksylowych pochodnych węglowodorów (Dział XIV) wprowadzane są wymagania związane z budową i właściwościami fenolu. Należy przy realizacji treści programowych położyć duży nacisk na umiejętność odróżniania poszczególnych hydroksylopochodnych węglowodorów od siebie i porównywania ich następnym dziale Związki karbonylowe - aldehydy i ketony opisywane są wymagania nieznanej dotychczas uczniom grupy związków. Właściwości tej grupy powinny być omawiane na podstawie metanalu i propanonu. W trakcie omawiania tej grupy związków, koniecznie trzeba doświadczalnie zilustrować ich właściwości. Będzie miało to istotne znaczenie później przy omawianiu właściwości węglowodanów (cukrów).W dziale XVI opisane zostały wymagania szczegółowe związane z kwasami karboksylowymi. Informacje na ich temat rozszerzamy na większą grupę związków do C4. oraz dokonujemy charakterystyki

• Θтвሚμ еձ εሜሕдр
  • Еዙи оն кимюረու
  • ዑζо о
• Л екэср брሌφዜжу

matura dodatkowa: CKE: Matura fizyka 2023 czerwiec: Czerwiec 2023: matura dodatkowa (stara formuła 2015) Chemia – matura poziom rozszerzony. Fizyka – matura

1. ZAKRES MATERIAŁUPoniżej umieściłam zakres materiału obowiązujący maturzystów z chemii. Ponieważ do matury zostało niewiele czasu, proponuję poświęcić najwięcej czasu na powtórzenie tych partii materiału, z którymi masz największy problem. Zastanów się, jaki dział z chemii sprawia Ci największy kłopot i właśnie od tego zacznij powtarzać zdobytą wiedzę. Na koniec zostaw to, z czym masz najmniejszy problem, coś, co opanowałeś do perfekcji. To będzie nagroda za trud włożony w przygotowanie do matury. a) Stechiometria wzorów i równań chemicznych Masy atomów i cząsteczek Mol i masa mola Objętość mola w warunkach normalnych (prawo Avogadra) i objętość mola w różnych warunkach ciśnienia i temperatury (równanie Clapeyrona) Prawo stałości składu (prawo Prousta) Skład ilościowy związku chemicznego Ustalanie wzoru chemicznego Prawo zachowania masy Molowy, masowy i objętościowy stosunek stechiometryczny reagentów Niestechiometryczny stosunek substratów w reakcji chemicznej Wydajność reakcji Stechiometria hydratów b) Kinetyka i statyka reakcji. Termodynamika i termochemia Szybkość reakcji chemicznej Katalizatory Równowaga chemiczna Reguła Le Chateliera Obliczenia termochemiczne Reakcje egzo – i endoenergetyczne c) Związki nieorganiczne. Gazy Tlenki Wodorki Wodorotlenki Kwasy Sole Wodorosole i hydroksosole Właściwości gazów i prawa gazowe d) Reakcje redoks. Elektrochemia Obliczanie stopni utlenienia pierwiastków Reakcje utleniania – redukcji Ogniwa Szereg napięciowy metali Reakcje w elektrolizerze Prawa Faradaya e) Budowa atomu Składniki atomów Izotopy, izotony, izobary Przemiany jądrowe Konfiguracja elektronowa Przekształcenia atomów w jony Układ okresowy pierwiastków (prawo okresowości) f) Wiązania chemiczne Rodzaje wiązań chemicznych Właściwości substancji g) Roztwory Stężenie procentowe i molowe Przeliczanie stężeń Rozpuszczalność Mieszanie, rozcieńczanie i zatężanie roztworów h) Chemia roztworów wodnych Dysocjacja elektrolityczna Stopień i stała dysocjacji pH Reakcje jonowe Hydroliza soli Amfoteryczność Iloczyn rozpuszczalności i) Węglowodory Węglowodory nasycone i nienasycone Węglowodory aromatyczne k) Jednofunkcyjne pochodne węglowodorów Alkohole jedno- i wielowodorotlenowe Fenole Aldehydy Ketony Kwasy karboksylowe Estry Aminy Związki nitrowe Amidy l) Wielofunkcyjne pochodne węglowodorów Aminokwasy Peptydy Białka Cukry Kwasy nukleinowe m) Izomeria optyczna i diastereoizomeria n) Chemia w życiu gospodarczym, społecznym i ochrona środowiska 2. TRUDNE / KŁOPOTLIWE Z doświadczenia zdobytego podczas przygotowania maturzystów do egzaminów wnioskuję, że największy problem mogą sprawiać: Zadania problemowe, z których należy wyciągnąć wnioski bądź odnieść się do samodzielnego udowodnienia prawidłowego wyniku zadania Zadania oparte o doświadczenia, w których należy napisać objawy towarzyszące reakcjom chemicznym oraz sformułować wnioski z nich wypływające Wypisanie katalizatorów reakcji, głównie w równaniach reakcji z chemii organicznej Obliczanie wartości logarytmicznych, przy liczeniu pH oraz potencjału Narnsta Określenie rodzaju izomerii występującej w wielofunkcyjnych związkach organicznych Obliczenie wartości iloczynu rozpuszczalności Powyższe przykłady piszę nie bez przyczyny. Zajrzyjcie do zadań problemowych, o których mowa w powyższych punktach. Nawet, jeśli jesteś przekonany, że Ciebie to nie dotyczy, sprawdź. 3. BŁĘDY Najczęściej popełniane błędy na maturze wynikają z braku logicznego myślenia, z pośpiechu, a nie braku wiedzy. Wpływ ma na to zapewne stres, jakim jest egzamin maturalny, ale nie tylko. Roztargnienie wynika też ze świadomości, jak ważny jest to sprawdzian. Poniżej wypiszę Wam, jakie najczęściej popełniacie błędy na maturze. Zwróćcie na nie uwagę, przy rozwiązywaniu zadań. Nieodpowiedni dobór lub brak współczynników reakcji Złe zastosowanie wzoru na prawo działania mas (pomijanie współczynników stechiometrycznych) Nieuwzględnianie ładunków jonów podczas pisania konfiguracji elektronowej jonów Złe obliczenia wartości pH (obliczanie wartości logarytmicznych) Obliczanie ilości związków powstałych w wyniku reakcji, gdzie zmieszano ze sobą substraty w ilościach niestechiometrycznych Równania reakcji chemii organicznej uwzględniające katalizatory reakcji 4. JAK SIĘ UCZYĆ CHEMII? Chcąc wyeliminować popełniane najczęściej błędy na maturze, należy rozwiązywać dużo zadań dotyczących przedstawionych problemów. Z chemii nie nauczysz się wszystkiego na pamięć, taka nauka nie będzie nigdy efektywna. Im więcej rozwiążesz zadań prawidłowo, tym Twoja wiedza będzie pełniejsza. 5. JAK SPRAWDZIĆ CO SIĘ UMIE? I znów … rozwiązujemy zadania problemowe. Sięgnij do zadań maturalnych z poprzednich lat, do których znajdziesz pełne i wyczerpujące odpowiedzi na wielu stronach internetowych. Nie zapominajmy jednak o tym, że aby rozwiązywać zadania musimy mieć podstawy teoretyczne. Także najpierw przyswajamy teorię, potem uczymy się jej zastosowania, a na końcu dopiero sprawdzamy zdobytą wiedzę. Używamy testów maturalnych, zbiorów zadań i arkuszy maturalnych. 6. Za osobę BARDZO DOBRZE PRZYGOTOWANĄ do matury można uznać ucznia, który: Opanował cały materiał zamieszczony w punkcie 1 + wiadomości teoretyczne oparte o program nauczania w liceum Zadania oparte o problematykę omówioną w punkcie 2 nie sprawiają mu żadnych problemów Nie popełnia błędów wynikających z rozwiązywania zadań w pośpiechu, roztargnieniu Potrafi przewidywać obserwacje zachodzących reakcji Potrafi wyciągać logiczne wnioski z opisanych w zadaniu doświadczeń Powodzenia !!! Nowe podręczniki dla szkoły ponadpodstawowej zgodne z reformą i podstawą programową obowiązującą od roku szkolnego 2019/2020. Podręczniki do liceum, technikum i szkoły branżowej. więcej. Sortuj wg. Pokaż. -15%. Arkusze maturalne. Matura 2024. Biologia. Spójna koncepcja nauczania z klasycznym układem treści to gwarancja komfortu pracy nauczyciela podczas realizacji wymagań nowej podstawy programowej: zakres podstawowy to najlepsza metoda nauczania trudnych treści, natomiast zakres rozszerzony od klasy 1. kształci umiejętności sprawdzane na egzaminie maturalnym. Zakres podstawowy Część 1 Część 2 To jest chemia 1. Chemia ogólna i nieorganiczna. Podręcznik dla liceum ogólnokształcącego i technikum. Zakres podstawowy Nr dopuszczenia: 994/1/2019 Autorzy: Romuald Hassa, Aleksandra Mrzigod, Janusz Mrzigod Podręcznik „To jest chemia” część 1. obejmuje treści z chemii ogólnej i nieorganicznej. Zastosowane w nim rozwiązania krok po kroku kształcą kluczowe umiejętności, a dołączony zbiór zadań umożliwia systematyczne ich ćwiczenie. Ułatwia zrozumienie nowych zagadnień dzięki przypomnieniu podstaw chemii na początku działu To było w szkole podstawowej! oraz metodzie na zapamiętanie pojęć lub opanowanie umiejętności Jest na to sposób! Rozwija umiejętność projektowania doświadczeń chemicznych, opisywania obserwacji i formułowania wniosków dzięki precyzyjnie opisanym eksperymentom z wyróżnionymi obserwacjami i wnioskiem. Kształci umiejętności obliczeniowe dzięki przykładom z Planem rozwiązywania tłumaczącym krok po kroku sposoby rozwiązania zadań. Umożliwia zrozumienie złożonych procesów dzięki infografikom Krok po kroku. Ułatwia powtórzenie materiału do sprawdzianów dzięki Podsumowaniom w formie pytań i odpowiedzi i przekrojowym zadaniom do działów Sprawdź, czy potrafisz… Zapewnia systematyczne ćwiczenie kluczowych umiejętności – dołączony Zbiór zadań zawiera ponad 200 zadań do wszystkich działów z chemii ogólnej i nieorganicznej, uporządkowanych zgodnie z zasadą stopniowania trudności i podzielonych pod kątem zagadnień istotnych w nauce chemii. przejdź do sklepu To jest chemia 1 Karty pracy ucznia z kartami laboratoryjnymi dla liceum ogólnokształcącego i technikum. Chemia ogólna i nieorganiczna. Zakres podstawowy Autorzy: Aleksandra Kwiek, Elżbieta Megiel Karty pracy ucznia z kartami laboratoryjnymi „To jest chemia” część 1. doskonale sprawdzą się podczas utrwalania wiadomości z lekcji oraz samodzielnego ćwiczenia umiejętności w domu. Zamieszczono w nich zadania do wszystkich tematów z podręcznika oraz Karty laboratoryjne, które wspierają sprawne opanowanie umiejętności opisu i prezentacji wyników wszystkich doświadczeń obowiązkowych. W publikacji znajdują się kody dostępu do filmów z doświadczeniami obowiązkowymi zamieszczonych na portalu Umożliwiają skuteczne opanowanie wiedzy z każdego tematu – proste zadania Na dobry początek oraz zadania ze wskazówkami wspierają uczniów w pokonywaniu trudności. Kształcą umiejętność rozwiązywania zadań dotyczących opisu, projektowania i prezentacji wyników doświadczeń dzięki Kartom laboratoryjnym. Umożliwiają obserwację doświadczeń dzięki kodom dostępu do filmów zamieszczonych na portalu Uczą projektowania i przeprowadzania doświadczeń dzięki doświadczeniom do samodzielnego wykonania - Niewielkie projekty, duże efekty. Rozwijają umiejętność rozwiązywaniu zadań obliczeniowych dzięki przykładom rozwiązanym krok po kroku i Wskazówkom matematycznym. Ułatwiają sprawdzenie wiedzy przed sprawdzianem dzięki Kartom powtórzeniowym z zadaniami przekrojowymi do każdego działu. przejdź do sklepu To jest chemia 2. Chemia organiczna. Podręcznik dla liceum ogólnokształcącego i technikum. Zakres podstawowy Nr dopuszczenia: 994/2/2020 Autorzy: Romuald Hassa, Aleksandra Mrzigod, Janusz Mrzigod Podręcznik „To jest chemia” część 2. obejmuje treści z chemii organicznej. Zastosowane w nim rozwiązania krok po kroku kształcą kluczowe umiejętności, a dołączony zbiór zadań umożliwia ich systematyczne ćwiczenie. Ułatwia zrozumienie nowych zagadnień dzięki przypomnieniu podstaw chemii na początku działu To było w szkole podstawowej! oraz metodzie na zapamiętanie pojęć lub opanowanie umiejętności Jest na to sposób! Rozwija umiejętność projektowania doświadczeń chemicznych, opisywania obserwacji i formułowania wniosków dzięki precyzyjnie opisanym eksperymentom z wyróżnionymi obserwacjami i wnioskiem. Kształci umiejętności obliczeniowe i stosowanie poprawnej nomenklatury związków organicznych dzięki przykładom z Planem rozwiązywania tłumaczącym krok po kroku sposoby rozwiązania zadań. Umożliwia zrozumienie złożonych procesów dzięki infografikom Krok po kroku. Ułatwia powtórzenie materiału do sprawdzianów dzięki Podsumowaniom w formie pytań i odpowiedzi i przekrojowym zadaniom do działów Sprawdź, czy potrafisz… Zapewnia systematyczne ćwiczenie kluczowych umiejętności – dołączony Zbiór zadań zawiera ponad 200 zadań do wszystkich działów z chemii organicznej, uporządkowanych zgodnie z zasadą stopniowania trudności i podzielonych pod kątem zagadnień istotnych w nauce chemii. przejdź do sklepu To jest chemia 2 Karty pracy ucznia z kartami laboratoryjnymi dla liceum ogólnokształcącego i technikum. Chemia organiczna. Zakres podstawowy Autorzy: Aleksandra Kwiek Karty pracy ucznia z kartami laboratoryjnymi „To jest chemia” część 2. doskonale sprawdzą się podczas utrwalania wiadomości z lekcji oraz samodzielnego ćwiczenia umiejętności w domu. Zamieszczono w nich zadania do wszystkich tematów z podręcznika oraz Karty laboratoryjne, które wspierają sprawne opanowanie umiejętności opisu i prezentacji wyników wszystkich doświadczeń obowiązkowych. W publikacji znajdują się kody dostępu do filmów z doświadczeniami obowiązkowymi zamieszczonych na portalu Umożliwiają skuteczne opanowanie wiedzy z każdego tematu – proste zadania Na dobry początek oraz zadania ze wskazówkami wspierają uczniów w pokonywaniu trudności. Kształcą umiejętność rozwiązywania zadań dotyczących opisu, projektowania i prezentacji wyników doświadczeń i umożliwiają uczniom ich samodzielną obserwację. Uczą projektowania i przeprowadzania doświadczeń dzięki doświadczeniom do samodzielnego wykonania - Niewielkie projekty, duże efekty. Rozwijają umiejętność rozwiązywaniu zadań obliczeniowych dzięki przykładom rozwiązanym krok po kroku i Wskazówkom matematycznym. Ułatwiają sprawdzenie wiedzy przed sprawdzianem dzięki Kartom powtórzeniowym z zadaniami przekrojowymi do każdego działu. przejdź do sklepu Zakres rozszerzony Część 1 Część 2 To jest chemia 1 Chemia ogólna i nieorganiczna. Podręcznik dla liceum ogólnokształcącego i technikum. Zakres rozszerzony Nr dopuszczenia: 991/1/2019 Autorzy: Maria Litwin, Szarota Styka-Wlazło, Joanna Szymońska Podręcznik „To jest chemia” część 1. obejmuje treści z chemii ogólnej i nieorganicznej. Skutecznie kształci umiejętności sprawdzane na egzaminie maturalnym. Rozwija umiejętność projektowania doświadczeń chemicznych, zapisywania obserwacji i formułowania wniosków dzięki precyzyjnie opisanym eksperymentom z wyróżnionymi obserwacjami i wnioskiem. Ułatwia zdobycie umiejętności zarówno obliczeniowych, jak i problemowych dzięki przykładom z Planem rozwiązywania tłumaczącym krok po kroku sposoby rozwiązywania zadań. Pozwala zrozumieć złożone procesy dzięki infografikom Krok po kroku. Uczy dostrzegania związków przyczynowo-skutkowych, analizowania i wnioskowania na podstawie Map pojęć i Ciągów przemian chemicznych. Kształci umiejętności sprawdzane na egzaminie – blok powtórzeniowo-ćwiczeniowy Wiesz, umiesz, zdasz na końcu każdego działu z Podsumowaniem najważniejszych wiadomości, wyjaśnieniem krok po kroku sposobów rozwiązywania zadań typu maturalnego Sposób na zadania oraz z zadaniami przekrojowymi typu maturalnego Trening – rozwiąż zadania. Rozwija zainteresowanie uczniów przedmiotem dzięki wiadomościom nadobowiązkowym Odkrycia, które zmieniły świat. przejdź do sklepu To jest chemia 1 Maturalne karty pracy z kartami laboratoryjnymi dla liceum ogólnokształcącego i technikum. Chemia ogólna i nieorganiczna. Zakres rozszerzony Autorzy: Karol Dudek-Różycki, Elżbieta Megiel, Michał Płotek, Grażyna Świderska, Tomasz Wichur Maturalne karty pracy z kartami laboratoryjnymi „To jest chemia” część 1. ułatwiają systematyczne przygotowania do matury. Zamieszczono w nich zadania typu maturalnego do wszystkich działów podręcznika opracowane zgodnie z wymaganiami podstawy programowej dla szkół ponadpodstawowych. W publikacji znajdują się kody dostępu do filmów ze wszystkimi doświadczeniami obowiązkowymi zamieszczonych na portalu Umożliwiają skuteczne utrwalenie wiadomości z chemii ogólnej i nieorganicznej oraz systematyczne sprawdzanie opanowania umiejętności dzięki zadaniom uporządkowanym zgodnie z zasadą stopniowania trudności. Kształcą umiejętność rozwiązywania zadań dotyczących opisu, projektowania i prezentacji wyników doświadczeń dzięki Kartom laboratoryjnym i dostępowi do filmów z doświadczeniami chemicznymi na portalu Uczą analizy poleceń i właściwego rozumienia czasowników operacyjnych użytych w zadaniach maturalnych - Jak rozumieć polecenia? Ułatwiają osiągnięcie biegłości w rozwiązywaniu zadań obliczeniowych dzięki przykładom rozwiązanym krok po kroku i Wskazówkom matematycznym. Oswajają uczniów z typami zadań maturalnych i formą egzaminu już od klasy 1. dzięki zadaniom CKE z arkuszy maturalnych To było na maturze! do każdego działu. przejdź do sklepu To jest chemia 2 Chemia organiczna. Podręcznik dla liceum ogólnokształcącego i technikum. Zakres rozszerzony Nr dopuszczenia: 991/2/2020 Autorzy: Maria Litwin, Szarota Styka-Wlazło, Joanna Szymońska Podręcznik „To jest chemia” część 2. obejmuje treści z chemii organicznej. Skutecznie kształci umiejętności sprawdzane na egzaminie maturalnym. Rozwija umiejętność projektowania doświadczeń chemicznych, zapisywania obserwacji i formułowania wniosków dzięki precyzyjnie opisanym eksperymentom z wyróżnionymi obserwacjami i wnioskiem. Ułatwia zdobycie umiejętności zarówno obliczeniowych, jak i problemowych dzięki przykładom z Planem rozwiązywania tłumaczącym krok po kroku sposoby rozwiązywania zadań. Pozwala zrozumieć złożone procesy dzięki infografikom Krok po kroku. Uczy dostrzegania związków przyczynowo-skutkowych, analizowania i wnioskowania na podstawie Map pojęć i Ciągów przemian chemicznych. Kształci umiejętności sprawdzane na egzaminie – blok powtórzeniowo-ćwiczeniowy Wiesz, umiesz, zdasz na końcu każdego działu z Podsumowaniem najważniejszych wiadomości, wyjaśnieniem krok po kroku sposobów rozwiązywania zadań typu maturalnego Sposób na zadania oraz z zadaniami przekrojowymi typu maturalnego Trening – rozwiąż zadania. Rozwija zainteresowanie uczniów przedmiotem dzięki wiadomościom nadobowiązkowym Odkrycia, które zmieniły świat. przejdź do sklepu To jest chemia 2 Maturalne karty pracy z kartami laboratoryjnymi dla liceum ogólnokształcącego i technikum. Chemia organiczna. Zakres rozszerzony Autorzy: Karol Dudek-Różycki, Elżbieta Megiel, Michał Płotek, Grażyna Świderska, Tomasz Wichur Maturalne karty pracy z kartami laboratoryjnymi „To jest chemia” część 2. ułatwiają systematyczne przygotowania do matury. Zamieszczono w nich zadania typu maturalnego do wszystkich działów podręcznika opracowane zgodnie z wymaganiami podstawy programowej dla szkół ponadpodstawowych. W publikacji znajdują się kody dostępu do filmów ze wszystkimi doświadczeniami obowiązkowymi zamieszczonych na portalu Umożliwiają skuteczne utrwalenie wiadomości z chemii organicznej oraz systematyczne sprawdzanie opanowania umiejętności dzięki zadaniom uporządkowanym zgodnie z zasadą stopniowania trudności. Kształcą umiejętność rozwiązywania zadań dotyczących opisu, projektowania i prezentacji wyników doświadczeń dzięki Kartom laboratoryjnym. Uczą analizy poleceń i właściwego rozumienia czasowników operacyjnych użytych w zadaniach maturalnych - Jak rozumieć polecenia? Ułatwiają osiągnięcie biegłości w rozwiązywaniu zadań obliczeniowych dzięki przykładom rozwiązanym krok po kroku i Wskazówkom matematycznym. Oswajają uczniów z typami zadań maturalnych i formą egzaminu dzięki zadaniom CKE z arkuszy maturalnych To było na maturze! do każdego działu. przejdź do sklepu Dla nauczyciela Nowoczesne, proste w obsłudze aplikacje wspierają nauczycieli zarówno w czasie przygotowań do lekcji, jak i w trakcie ich prowadzenia. Atrakcyjne materiały prezentacyjne skracają czas potrzebny na przygotowanie do zajęć i ułatwiają zainteresowanie uczniów przedmiotem. Portal Zaloguj się i korzystaj z wartościowych i rzetelnie opracowanych materiałów dydaktycznych. Na portalu nie tylko łatwo wyszukasz potrzebne pomoce, ale także stworzysz własne zestawy z dostępnych materiałów i znajdziesz aktualne informacje o nadchodzących inicjatywach edukacyjnych. W serii To jest chemia do zakresów podstawowego i rozszerzonego jest dostępnych wiele materiałów podzielonych na: dokumentację nauczyciela, program nauczania, plany wynikowe, rozkłady materiału, prowadzenie lekcji, scenariusze lekcji, notatki z lekcji, karty pracy, sprawdzanie wiedzy, kartkówki, sprawdziany, materiały prezentacyjne, Multiteka, ponad 100 filmów z doświadczeniami chemicznymi. przejdź do portalu Zaloguj się i korzystaj z generatora, który pozwala na systematyczną kontrolę postępów uczniów i skraca czas potrzebny na przygotowanie materiałów służących do oceny poziomu wiedzy i umiejętności uczniów. Wybór zadań do testu, kartkówki czy karty pracy ułatwią filtry w Bazie zadań i informacja o szacowanym czasie rozwiązywania zadania. Ponad 1400 zadań sprawdzających wiedzę z tematów i działów części 1. i 2. podręczników To jest chemia do zakresów podstawowego i rozszerzonego umożliwia przygotowanie testów, kartkówek i sprawdzianów w wersjach dla wielu grup. Teraz dzięki nowej funkcji łatwiej i szybciej stworzysz własne zadania zamknięte jednokrotnego i wielokrotnego wyboru oraz prawda‐fałsz i dodasz je do Bazy zadań. przejdź do portalu Multiteka Aplikacja offline z atrakcyjnymi multimediami, które nie tylko doskonale tłumaczą ważne i trudne zagadnienia, ale i wspierają proces zapamiętywania nowych treści. W Multitece z serii To jest chemia do zakresów podstawowego i rozszerzonego znajdują się: 204 animacje, 293 filmy, 110 symulacji, 107 plansz cyfrowych, 31 prezentacji. pobierz Aplikacja, która świetnie sprawdza się na lekcjach, a ze względu na atrakcyjną multimedialną formę jest też chętnie wykorzystywana przez uczniów. Ułatwia kształcenie umiejętności korzystania z układu okresowego pierwiastków chemicznych. Jest wygodna do stosowania w codziennej pracy i przyciąga uwagę uczniów. zobacz Dlaczego warto wybrać serię To jest chemia? Seria To jest chemia krok po kroku tłumaczy trudne zagadnienia i wspiera w przygotowaniu do matury. Multimedialna obudowa dydaktyczna pomaga w tłumaczeniu trudnych treści, a Generator testów pozwala szybko tworzyć sprawdziany. Spójna koncepcja nauczania chemii Podobna kolejność zagadnień realizowanych w podręcznikach, zastosowanie takich samych rozwiązań dydaktycznych i graficznych oraz wspólne elementy obudowy dydaktycznej skracają czas potrzebny na poznanie całej oferty. Rozwiązania dopasowane do wieku i percepcji uczniów Uczniowie zainteresowani przedmiotem mają większą motywację do nauki, dlatego tak ważne są atrakcyjna forma przekazu treści i wskazówki dotyczące technik skutecznego uczenia się. Czytaj więcej Metoda umożliwiająca sprawne omówienie trudnych treści Dostosowanie wymagań edukacyjnych do indywidualnych potrzeb ucznia nie oznacza wybiórczego realizowania treści nauczania, lecz przekazywanie ich w taki sposób, aby mogły zostać dobrze zrozumiane. Czytaj więcej Przygotowanie do matury już od 1 klasy Najważniejszym elementem przygotowań powinno być wybranie takiej metody kształcenia, która pozwoli oswoić uczniów z jak największą liczbą zadań typu maturalnego. Czytaj więcej Artykuły Webinaria Edukacja na czasie. Uczeń Cykl szkoleń eksperckich i artykułów przygotowanych we współpracy z Uniwersytetem SWPS. dowiedz się więcej Edukacja na czasie. Nauczyciel Cykl szkoleń eksperckich i artykułów przygotowanych we współpracy z Uniwersytetem SWPS. dowiedz się więcej Jak pomóc uczniom nadrobić braki powstałe podczas nauki zdalnej? Zdaniem nauczycieli szkół średnich zarówno w zakresie podstawowym, jak i rozszerzonym najwięcej problemów podczas nauki zdalnej sprawiają umiejętności: tłumaczenie przebiegu doświadczeń i realizacja ich opisu – obserwacje, formułowanie wniosku i zapisywanie równań reakcji chemicznych, kształcenie umiejętności obliczeniowych – uczniowie mają kłopot z obliczeniami dotyczącymi roztworów, mieszanin czy pH. Pobierz i wykorzystaj kart pracy i testy, sprawdzaj poziom opanowania umiejętności. dowiedz się więcej Zobacz także Zbiór zadań typu matura lnego. Część 2. Chemia organiczna. Zakres rozszerzony” autorstwa Kamil Kaznowski. Chemia ogólna i nieorganiczna zbiór zadań typu maturalnego część 1 zakres rozszerzony, książka wydana w 2022 roku. Chemia. Próbne arkusze maturalne. Zestaw 1. Poziom rozszerzony. Matura zbliża się wielkimi krokami. Egzamin, na myśl o którym setki tysięcy studentów wstrzymują oddech, nie bez powodu nazywany jest egzaminem dojrzałości. Jeśli chcecie jak najlepiej przygotować się do niego przygotować, już teraz sprawdźcie, jakie są wymagania. Czasu pozostało niewiele, a zakres materiału jest całkiem spory! Zagadnienia do matury 2022 to coś, czego poszukują wszyscy tegoroczni maturzyści. Do rozpoczęcia sesji egzaminacyjnej pozostał już niewiele ponad miesiąc, w związku z czym zainteresowanie tematami maturalnymi znacznie wzrosło. Uczniowie, którzy kończą w tym roku edukację w szkołach ponadpodstawowych, zmierzą się z arkuszami zarówno na poziomie podstawowym, jak i rozszerzonym. Jako że spora część ich nauki przebiegła w trybie zdalnym, minister edukacji Przemysław Czarnek oficjalnie poinformował, że zdający w tym roku maturę będą mogli liczyć na mniej zagadnień. W tym roku przystąpienie do matury ustnej także będzie nieobowiązkowe. Warto jednak pamiętać, że mimo zapowiadanych udogodnień zakres materiału do przyswojenia wciąż jest całkiem spory. Sprawdźcie, jakie są tegoroczne wymagania na maturę. Co koniecznie trzeba sobie powtórzyć w najbliższych tygodniach? Sonda Czy zdajesz w tym roku maturę? Tak Nie, matura jeszcze przede mną Ja już po Matura 2022 - wymagania Zakres materiału na maturę jest doskonale znany uczniom. Warto jednak przypomnieć, czego mogą spodziewać się na egzaminie maturalnym z poszczególnych przedmiotów. Zacznijmy od języka polskiego i lektur z gwiazdką. Jakie książki należy odświeżyć, by jak najlepiej poradzić sobie z arkuszem na poziomie podstawowym? Bogurodzica Jan Kochanowski: wybrane Pieśni, Treny (inne niż w gimnazjum) i wybrany psalm Adam Mickiewicz: Dziady cz. III Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz Bolesław Prus: Lalka Stanisław Wyspiański, Wesele Witold Gombrowicz, Ferdydurke Bruno Schulz, wybrane opowiadania Na maturze 2022 obowiązują też tytuły, z którymi uczniowie zapoznali się w gimnazjum, a mianowicie: Jan Kochanowski: wybrane Fraszki, Treny (V, VII, VIII) Ignacy Krasicki: wybrane bajki Aleksander Fredro: Zemsta Adam Mickiewicz, Dziady cz. II Henryk Sienkiewicz: wybrana powieść historyczna (Quo vadis, Krzyżacy lub Potop) W przypadku królowej nauk - matematyki - zakres materiału został nieco okrojony. Całościowo będzie można zdobyć 45 pkt, a nie 50 pkt, jak było w latach poprzednich. Zadań otwartych będzie 9, a nie 7. Poniżej zamieszczamy informację o tym, czego nie znajdziecie w arkuszach: brak zadań z potęg w kontekście fizycznym, chemicznym czy biologicznym brak błędu bezwzględnego i względnego przybliżenia brak równań trzeciego i wyższego stopnia, typu x3=−27 brak wyznaczania max i min funkcji kwadratowej w danym przedziale domkniętym brak wartości odwrotnie proporcjonalnych brak wykresów funkcji wykładniczych dla różnych podstaw brak funkcji wykładniczych w kontekście zjawisk fizycznych, chemicznych czy biologicznych brak przybliżania wartości funkcji trygonometrycznych (tablice trygonometryczne) brak własności okręgów stycznych brak cech podobieństwa trójkątów w kontekście praktycznym (samo podobieństwo zostaje) brak kątów w ostrosłupach brak brył obrotowych (walec, stożek, kula ) brak kątów pomiędzy ścianami w graniastosłupach i ostrosłupach brak określania jaką figurą jest przekrój prostopadłościanu płaszczyzną brak średniej ważonej brak odchylenia standardowego ESKA XD #045 - FIT PRANK, ECO DRIVING, FANTASTYCZNE ZWIERZĘTA, MICHNIEWICZ Matura 2022 - data Kiedy matura 2022? Sesja egzaminacyjna rozpocznie się tuż po majówce, czyli w środę, 4 maja, o godzinie 9:00. Uczniowie przystąpią wówczas do egzaminu z języka polskiego. W kolejnych dniach będą rozwiązywać arkusze z matematyki, języka obcego i wybranego dodatkowego przedmiotu (bądź przedmiotów) rozszerzonego. Matury w terminie głównym potrwają do 23 maja 2022 roku. Listen to "Lektury szkolne - streszczenia" on Spreaker. ^{Seria przeznaczona dla nauczycieli, dla których w pracy z uczniami najważniejsze są harmonia i linearność oraz podział treści na dłuższe wątki tematyczne. Chemia 1 Numer dopuszczenia MEN: 435/1/2012/2015. Autorzy: Stanislawa Hejwowska, Ryszard Marcinkowski, Justyna Staluszka. zajrzyj do publikacji spis treści obudowa dydaktyczna.} Temat 1: Liczba atomowa i liczba masowa. Temat 2: Masa atomowa i masa cząsteczkowa. Temat 3: Mol i masa molowa. Temat 4: Wyznaczanie wzoru związku chemicznego. Temat 5: Molowa interpretacja równania reakcji chemicznej. Temat 6: Rodzaje promieniowania jądrowego. Temat 7: Czas połowicznego rozpadu i aktywność promieniotwórcza. ^{Książka Chemia. Podręcznik 3. Liceum i technikum. Zakres rozszerzony autorstwa Krzysztof Kuśmierczyk, Anna Czerwińska, Andrzej Czerwiński, dostępna w Sklepie EMPIK.COM w cenie 57,72 zł. Przeczytaj recenzję Chemia. Podręcznik 3. Liceum i technikum. Zakres rozszerzony. Zamów dostawę do dowolnego salonu i zapłać przy odbiorze!}

Zakres materiału: struktura atomu, teoretyczne podstawy wiązań chemicznych, podstawy obliczeń chemicznych, kinetyka i statyka chemiczna, termochemia. Tom 2: Liczba stron: 562 Liczba zadań / poleceń: 1016. Zakres materiału: roztwory i reakcje zachodzące w roztworach wodnych, stężenia, reakcje utleniania i redukcji,

Repetytoria ZDASZ.TO zawierają komplet materiałów z chemii, dzięki którym uczniowie rzetelnie przygotują się do matury. Teorii towarzyszą zadania z rozwiązaniami krok po kroku, sprawdziany po każdym dziale i arkusz maturalny. Nowość w serii – próbne arkusze maturalne z odpowiedziami, to najlepsza pomoc, aby sprawdzić stopień

Ważne informacje. Biologia. Zbiór zadań wraz z odpowiedziami 2005-2024. Tom 2 - Witowski Dariusz, Witowski Jan Sylwester, w empik.com: 48,56 zł. Przeczytaj recenzję Biologia. Zbiór zadań wraz z odpowiedziami 2005-2024. Tom 2. Zamów towar z dostawą do domu!

Tlenki to związki, w których jakiś (dowolny) pierwiastek łączy się z tlenem. Definicja tlenków. Symbol E oznacza dowolny pierwiastek, natomiast x oraz y to indeksy stechiometryczne, a więc te małe cyferki, które stoją przy pierwiastkach. Kiedy chcemy ogarnąć jaki będzie wzór tlenku, musimy skorzystać z reguły krzyżowej.

3l9LA.